Χρονολόγιο Ελληνικής Επανάστασης

1821

26.1.1821

Πραγματοποιείται σύσκεψη κληρικών, προεστών και καπεταναίων στο Αίγιο, μεταξύ των οποίων ο Παπαφλέσσας και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, με θέμα τον καθορισμό της έναρξης της Επανάστασης.

16.2.1821

Στο Κισνόβιο, πρωτεύουσα της Βεσσαραβίας, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης λαμβάνει την απόφαση για την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης

1.2.1821

Στο Γαλάτσι της Μολδαβίας λαμβάνει χώρα ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων επαναστατών, υπό τον Βασίλειο Καραβιά, και Τούρκων, η οποία καταλήγει σε νίκη των Ελλήνων.

22.2.1821

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης διαβαίνει τον Προύθο ποταμό και εισέρχεται στο έδαφος της Μολδαβίας, με σκοπό την κήρυξη επανάστασης κατά των Τούρκων.

24.2.1821

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κυκλοφορεί την προκήρυξή του «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» προς τους λαούς της Μολδοβλαχίας και τους προτρέπει σε επανάσταση κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

3.3.1821

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης συγκροτεί στη Μολδοβλαχία τον Ιερό Λόχο αρχικής δύναμης 100 ανδρών, υπό τον Γεώργιο Καντακουζηνό.

14.3.1821

O Ιωάννης Καποδίστριας, ως Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, σε επιστολή του προς τον Αλέξανδρο Υψηλάντη επικρίνει τον τόπο και τον χρόνο έναρξη του Αγώνα, αλλά αναγνωρίζει έμμεσα τα δίκαια της Ελληνικής Επαναστάσεως.

14.3.1821

Το πρώτο επεισόδιο της Εθνικής Παλιγγενεσίας: Ο Νικόλαος Σουλιώτης με προτροπή του Παπαφλέσσα προσβάλλει στο Αγρίδι του Χελμού (Πόρτες), τους Τούρκους ταχυδρόμους που μετέφεραν επιστολές του Καϊμακάμη Σελίχ προς τον Χουρσίτ στα Ιωάννινα.

17.3.1821

Οι Πρόκριτοι της Μάνης, υπό την αρχηγία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, συγκεντρώνονται στο χωριό Τσίμοβα (Αρεόπολη) της Λακωνίας και υψώνουν τη Σημαία της Επαναστάσεως.

18.3.1821

Οι Πετμεζαίοι κινούνται κατά των Τούρκων στα Καλάβρυτα και τους αποκλείουν στις οχυρώσεις τους.

18.3.1821

Μετά από σύσκεψη στη Μονή της Αγίας Λαύρας, υπο την προεδρία του Π. Π. Γερμανού, ακολουθεί η ορκωμοσία των προκρίτων και κηρύσσεται η έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης.

21.3.1821

Δύναμη από 600 περίπου Έλληνες, υπό την αρχηγία των Πετμεζαίων, του Φωτήλα, Χαραλάμπη και Σουλιώτη, επιτίθεται με επιτυχία εναντίον των Τούρκων που είχαν κλειστεί στους πύργους των Καλαβρύτων και υποχρεώνει το Διοικητή της φρουράς Αρναούτογλου, να παραδώσει την πόλη.

23.3.1821

Η Υψηλή Πύλη καλεί σε σύσκεψη τους προξένους των ξένων Δυνάμεων και τους ζητά να ασκήσουν την επιρροή τους για να παραδώσουν οι ραγιάδες τα όπλα και να κατασταλεί η Επανάσταση στην Ελλάδα.

23.3.1821

Αναγγέλλεται επίσημα στις Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις η έναρξη της Επαναστάσεως, από τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Αρχιστράτηγο των Σπαρτιατικών Δυνάμεων και της Μεσσηνιακής Συγκλήτου ενώ ταυτόχρονα δύναμη 2.000 ενόπλων Μανιατών, με επικεφαλής τον Ηλία Μαυρομιχάλη, εισέρχεται στην Καλαμάτα και εξαναγκάζει τον Τούρκο διοικητή της να παραδώσει την πόλη.

23.3.1821

Απελευθερώνεται η Βοστίτσα (Αίγιο).

23.3.1821

Οι Γρηγοράκηδες, σε συνεννόηση με τον οπλαρχηγό Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, υψώνουν τη σημαία της Επανάστασης στο Μαραθωνήσι (Γύθειο)

23.3.1821

Οι πρόκριτοι αδελφοί Δεληγιάννη και οι αρματολοί αδελφοί Πλαπούτα, μετά από επίσημη δοξολογία στα Λαγκάδια, κηρύσσουν την Επανάσταση στην επαρχία Καρύταινας στην Αρκαδία.

24.3.1821

Ο αρματολός των Σαλώνων (Άμφισσας) Πανουργιάς καλεί τους προκρίτους της περιοχής στον Προφήτη Ηλία, όπου κηρύσσει την Επανάσταση.

25 ή 27.3.1821

Ο Επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός κηρύσσει την έναρξη της Επαναστάσεως στην πλατεία Αγίου Γεωργίου Πατρών και ορκίζει τους Αρχηγούς Ανδρέα Ζαΐμη, Ανδρέα Λόντο και Μπενιζέλο Ρούφο με 1.000 περίπου άνδρες τους. Στη συνέχεια συστήθηκε «Επαναστατικό ή Αχαϊκό Διευθυντήριο» που τέθηκε τιμητικά υπό την ηγεσία του Γερμανού.

25.3.1821

Ο πρόκριτος της Τριπόλεως Αναγνώστης Κονδάκης με τον Επίσκοπο Βρεσθένης Θεοδώρητο, ιδρύουν στη Βέρβαινα Αρκαδίας το πρώτο ελληνικό στρατόπεδο της Πελοποννήσου, με σκοπό να προστατεύσουν τις γειτονικές περιοχές από ενδεχόμενες επιθετικές επιχειρήσεις των Τούρκων.

26.3.1821

Ο πρόκριτος της περιοχής Γαστούνης Γεώργιος Σισίνης κηρύσσει την Επανάσταση και πολιορκεί το φρούριο Χλομούτσι, στο οποίο είχαν κλειστεί οι Τούρκοι. Την άλλη μέρα καταφτάνει σε βοήθεια των Τούρκων ο Ραΐπ αγάς με 400 άνδρες και προσβάλλει τους Έλληνες από τα νώτα αναγκάζοντάς τους να λύσουν την πολιορκία και να αποχωρήσουν.

26.3.1821

Οι εκπρόσωποι του Αχαϊκού ή Επαναστατικού Διευθυντηρίου γνωστοποιούν επίσημα στους Ευρωπαίους προξένους των Πατρών την κήρυξη της Ελληνικής Επαναστάσεως.

26.3.1821

Ο Χαράλαμπος Βιλαέτης υψώνει τη σημαία της Επαναστάσεως στον Πύργο Ηλείας.

27.3.1821

Ελληνικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον αρματολό Πανουργιά, ελευθερώνουν την πρωτεύουσα της Φωκίδας, Σάλωνα (Άμφισσα).

27.3.1821

Ο Αθανάσιος Διάκος, μετά από δοξολογία στη Μονή του Οσίου Λουκά, κηρύσσει την Επανάσταση στη Βοιωτία.

28.3.1821

Ελληνικές δυνάμεις, υπό την αρχηγία των Παναγιώτη Καλογερά και αδελφών Δεσποτόπουλου, κηρύσσουν την Επανάσταση στην περιοχή της Μονεμβασίας και υπό την γενική αρχηγία του Πιέρρο Μαγγιόρο Γρηγοράκη πολιορκούν το φρούριό της όπου είχαν καταφύγει 4.500 Τούρκοι.

28.3.1821

Ο Πρόκριτος Αναγνώστης Λιδωρίκης και οι Οπλαρχηγοί Δήμος Σκαλτσάς και Πολίτης Παπαγεωργίου υψώνουν τη Σημαία της Επαναστάσεως και εισέρχονται στο Λιδωρίκι (Φωκίδα), το οποίο και απελευθερώνουν χωρίς αντίσταση.

28.3.1821

Ο Αθανάσιος Διάκος, επικεφαλής επαναστατικών δυνάμεων φτάνει στον Προφήτη Ηλία Λειβαδιάς και απαιτεί την παράδοση της πόλης από τον διοικητή της Χασάν αγά.

29.3.1821

Δύναμη 300 Μανιατών, υπό το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, δίνει την πρώτη μάχη του Αγώνα στον Άγιο Αθανάσιο της Καρύταινας (Γορτυνίας) και νικά τους 1.700 Τούρκους της περιοχής, οι οποίοι εγκατέλειψαν στο πεδίο της μάχης εκατοντάδες νεκρούς. Οι υπόλοιποι Τούρκοι προσπαθούν να διαφύγουν από τη γέφυρα του Αλφειού, κοντά στην τοποθεσία Χαζήλαγα, όπου και πάλι ο Κολοκοτρώνης, εξουδετερώνει πολλούς Τούρκους μετά από μια περηφανή νίκη.

30.3.1821

Έλληνες επαναστάτες, υπό το Θεόδωρο Χαλβαντζή, εξαναγκάζουν σε παράδοση τους Τούρκους του χωριού Μαλανδρίνο Λιδωρικίου (Φωκίδας).

31.3.1821

Τουρκικές δυνάμεις που είχαν νικηθεί από τον Κολοκοτρώνη στη γέφυρα του Αλφειού, αφού ενισχύθηκαν με 2.500 ομοεθνείς τους καταλαμβάνουν και πυρπολούν το χωριό Σάλεσι.

31.3.1821

Ο επικεφαλής Ελλήνων επαναστατών, Οπλαρχηγός Αντώνιος Κοντοσόπουλος απελευθερώνει την Αταλάντη Λοκρίδας.

31.3.1821

Ο Αθανάσιος Διάκος επιτίθεται και καταλαμβάνει το φρούριο Ώρα της Λιβαδειάς, με αποτέλεσμα την παράδοση της πόλης από τον Τούρκο διοικητή της Χασάν Αγά.

31.3.1821

Ο τουρκικός όχλος προβαίνει σε άγριες σφαγές των Ελλήνων της Σμύρνης, μετά από ψευδή φήμη κήρυξης Ρωσοτουρκικού πολέμου, λόγω της Ελληνικής Επανάστασης.

1.4.1821

Τουρκικός όχλος στην Κωνσταντινούπολη σφάζει ανηλεώς τους Έλληνες που ήταν στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής και πυρπολεί την εκκλησία εξ αφορμής της Ελληνικής Επαναστάσεως (Κυριακή των Βαΐων).

3.4.1821

Ο Γιουσούφ Πασάς εισέρχεται στην Πάτρα, όπου προβαίνει σε βιαιότητες και σφαγές και παραδίδει την πόλη στις φλόγες.

3.4.1821

Υψώνεται η Σημαία της Επαναστάσεως στις νήσους: Σπέτσες, Πόρο, Αίγινα και Σαλαμίνα, ενώ ταυτόχρονα απελευθερώνεται η Θήβα από τους εκεί Οπλαρχηγούς Βασίλειο Μπούσδο και Ιωάννη Λάππα.

4.4.1821

Οι Έλληνες, υπό τους Στρατηγό Στάικο Σταϊκόπουλο, Αρχιμανδρίτη Αρσένιο Κρέστα, Σταμάτιο Μήτσα και άλλους οπλαρχηγούς, πολιορκούν το Ναύπλιο από την ξηρά, ενώ οι Λασκαρίνα Πινότση (Μπουμπουλίνα) και Εμμανουήλ Ορλώφ το αποκλείουν από τη θάλασσα.

6.4.1821

Γενίτσαροι σφάζουν εξήντα Έλληνες στη Σμύρνη και λεηλατούν τις χριστιανικές συνοικίες με αφορμή την ελληνική Επανάσταση, και απειλούν με γενική σφαγή του εκεί ελληνισμού.

8.4.1821

Ο Αθανάσιος Διάκος μαζί με τον Ιωάννη Δυοβουνιώτη και άλλους οπλαρχηγούς πολιορκούν τους Τούρκους στο Φρούριο της Μενδενίτσας Φθιώτιδας, οι οποίοι παραδίδονται μετά πέντε ημέρες.

9.4.1821

Οι Τούρκοι συλλαμβάνουν και φυλακίζουν τους προκρίτους των Αθηνών, με αποτέλεσμα η πόλη να περιέλθει σε τραγική κατάσταση.

10.4.1821

Ανήμερα της Αναστάσεως εξ αφορμής της Ελληνικής Επαναστάσεως, εισορμούν στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως 5.000 Γενίτσαροι όπου συλλαμβάνουν τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε’ και τον απαγχονίζουν στην Κεντρική Πύλη που έκτοτε παραμένει κλειστή.

10.4.1821

Απελευθερώνεται η Άμφισσα (Σάλωνα) από τους Ιωάννη Γκούρα και Πανουργιά γεγονός καθοριστικό για την επανάσταση στην Στερεά.

10.4.1821

Επαναστατούν τα Ψαρά

13.4.1821

Οι Τούρκοι κατεβάζουν από την αγχόνη και σέρνουν διαπομπευόμενο από τον τουρκικό όχλο το πτώμα του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’, το οποίο ρίχνεται τελικά στη θάλασσα και περισυλλέγεται αργότερα από τον Έλληνα Πλοίαρχο Νικόλαο Παπαδόπουλο ή Σκλάβο, που το μετέφερε στην Οδησσό.

15.4.1821

Περιφανής νίκη των Ελλήνων κατά ισχυρών τουρκικών δυνάμεων στο Λεβίδι Αρκαδίας. Η νίκη αυτή είναι ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα κατά την έναρξη της Επαναστάσεως.

16.4.1821

Ο Αρχιεπίσκοπος Ύδρας Γεράσιμος, μετά από επίσημη δοξολογία, υψώνει τη Σημαία της Επαναστάσεως. Έτσι η Ύδρα επωμίζεται το βάρος ολόκληρου σχεδόν του ναυτικού αγώνα.

17.4.1821

Ο Πρόκριτος Κωνσταντίνος Λαχανάς κηρύσσει την Επανάσταση στη Σάμο, υψώνοντας τη Σημαία της Επανάστασης στην πόλη Βαθύ.

20.4.1821

Οι Έλληνες επαναστάτες του Γαλατσίου Μολδαβίας, υπό το χιλίαρχο Αθανάσιο Καρπενησιώτη, καταστρέφουν τη γέφυρα του ποταμού Σερέτη, για να παρεμποδίσουν την κατάληψη της πόλης από τους Τούρκους.

23.4.1821

Μάχη στη γέφυρα της Αλαμάνας του Σπερχειού ποταμού κατά την οποία, μετά από ηρωική αντίσταση, φονεύεται ο Επίσκοπος Ησαΐας, τραυματίζεται ο Πανουργιάς και συλλαμβάνεται ο Αθανάσιος Διάκος, ο οποίος υφίσταται φρικτό θάνατο.

25.4.1821

Επαναστατικά τμήματα από τα περίχωρα της Αττικής, υπό το Δήμο Αντωνίου, εισέρχονται στην Αθήνα και υψώνουν τη Σημαία της Επανάστασης. Οι Τούρκοι κλείνονται στην Ακρόπολη, όπου αρχίζει η πολιορκία τους.

26.4.1821

Η Επανάσταση εξαπλώνεται σε ολόκληρη τη νήσο Σάμο, υπό την αρχηγία του Λυκούργου Λογοθέτη.

28.4.1821

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ανακηρύσσεται αρχιστράτηγος της Καρύταινας Πελοποννήσου, για να αναλάβει το συντονισμό των πολεμικών ενεργειών κατά της Τρίπολης.

3.5.1821

Οι Τούρκοι αποβιβάζουν μεγάλη δύναμη στρατού στην Κύπρο και προβαίνουν σε διωγμούς, λεηλασίες και καταστροφές.

6.5.1821

Ψαριανοί επαναστάτες αποβιβάζονται στην Ίμβρο και καταλαμβάνουν το φρούριο.

6.5.1821

Ο Κεχαγιάμπεης του Χουρσίτ πασά μπαίνει στην Τριπολιτσά για να ενισχύσει τους Τούρκους της πόλεως που πολιορκούνται. Ο Κολοκοτρώνης ενισχύει τα στρατόπεδα στο Χρυσοβίτσι, Λεβίδι και Πιάνα με δυνάμεις υπό τους Πλαπούτα και Ανδρέα Παπαδιαμαντόπουλο.

7.5.1821

Υψώνεται η Σημαία της Επανάστασης στη Μηλέα Πηλίου.

8.5.1821

Υψώνεται επίσημα η Σημαία της Επαναστάσεως στο Καρλόβαι της Σάμου. Οι επαναστάτες προσβάλλουν τα παράλια απέναντι από το νησί και διώχνουν τους Τούρκους σε μεγάλο βαθος.

8.5.1821

Ο ήρωας Οδυσσέας Ανδρούτσος με 120 παλικάρια του, αναχαιτίζει οριστικά, στο Χάνι της Γραβιάς, την πορεία της Στρατιάς του Ομέρ Βρυώνη προς την Πελοπόννησο. Κατά τη μάχη οι Τούρκοι έχουν 300 νεκρούς και 600 τραυματίες. Οι ελληνικές απώλειες είναι ασήμαντες.

9.5.1821

Δύναμη 1.000 Θεσσαλών επαναστατών πολιορκεί χωρίς αποτέλεσμα το Βελεστίνο.

12.5.1821

Μάχη του Βαλτετσίου, κατά την οποία ολιγάριθμοι Έλληνες κατατροπώνουν ισχυρές τουρκικές δυνάμεις και ανοίγουν την οδό για την ελευθερία του Έθνους.

17.5.1821

Ο Εμμανουήλ Παπάς ηγείται επανάστασης στην Μακεδονία οργανώνοντας σώμα 4.000 αγωνιστών

18.5.1821

Ο οπλαρχηγός Νικήτας Σταματελόπουλος (Νικηταράς), κατά τη Μάχη των Δολιανών, με 300 παλικάρια τρέπει σε φυγή 8.000 Τούρκους, τους οποίους και αποδεκατίζει.

19.5.1821

Οι Τούρκοι απαγχονίζουν τον Επίσκοπο Κισσάμου Μελχισεδέκ Δεσποτάκη και τον ιεροδιάκονο, διδάσκαλο, Καλλίνικο, από τη Βέροια, που θεωρούνται οι πρωτομάρτυρες της Κρήτης στην Επανάσταση του 1821.

20.5.1821

Το Μεσολόγγι κηρύσσει την επανάσταση.

21.5.1821

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης καταλαμβάνει τη Ζαράκοβα της Τριπολιτσάς, την οποία κάνει κέντρο εφοδιασμού της επαρχίας. Ταυτόχρονα ο Δημήτριος Πλαπούτας οδηγεί τα σώματα του Χρυσοβιτσίου και της Πιάνας στα Τρίκορφα της Τριπολιτσάς. Ήδη άρχισε να γίνεται ασφυκτικός ο κλοιός γύρω από την Τρίπολη, η πτώση της οποίας είχε πλέον κριθεί.

21.5.1821

Ο Δημήτριος Μακρής εκδιώκει τους Τούρκους από το Ανατολικό (Αιτωλικό) και υψώνει τη σημαία της Επανάστασης.

21.5.1821

Έξι Υδραίικα πλοία με αρχηγό το Δημήτριο Μιαούλη και άλλα έξι σπετσιώτικα, υπό τον Γκίκα Μπότσαρη, καταδιώκουν πλοία του τουρκικού στόλου στον Κορινθιακό Κόλπο και τα αναγκάζουν να καταφύγουν στον Κόλπο της Ναυπάκτου. Η μοίρα των ελληνικών πλοίων συνέπραξε στη δύσκολη επιχείρηση της πολιορκίας της Ναυπάκτου.

21.5.1821

Ιδρύεται η Καγκελαρία των Σφακίων και ορίζεται η έναρξη της Επαναστάσεως της Κρήτης. Το πρωτο πολεμικό γεγονός της ήταν η επίθεση του Πρωτοπαπαδάκη εναντίον του Θερίσου, το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου.

26.5.1821

Οι Υδραίοι, με έγγραφό τους, διορίζουν τον Μανώλη Τομπάζη Αρχιναύαρχο του Στόλου στον αγώνα εναντίον των Τούρκων.

27.5.1821

Ο Ψαριανός Δημήτριος Παπανικολής μαζί με τον Ιωάννη Δημουλίτσα (Πατατούκο) πυρπολεί, στον όρμο της Ερεσσού Λέσβου, τουρκικό δίκροτο των 74 πυροβόλων, αφήνοντας 500 Τούρκους νεκρούς.

30.5.1821

Επτανήσιοι εθελοντές επαναστάτες καταλαμβάνουν το όρος Πούσι του χωριού Λάλα Ηλείας.

1.6.1821

Ο Εμμανουήλ Παππάς, οργανωτής της Επανάστασης στη Χαλκιδική, καταλαμβάνει την Ιερισσό.

7.6.1821

Μάχη του Δραγατσανίου, κατά την οποία οι Ιερολοχίτες, με επικεφαλής το Νικόλαο Υψηλάντη, παραμένουν ακλόνητοι στις θέσεις τους, παρά την επίθεση του τουρκικού ιππικού, με αποτέλεσμα την ολοσχερή καταστροφή τους.

8.6.1821

Άφιξη του Δημήτριου Υψηλάντη από την Τεργέστη στην Ύδρα, προκειμένου να συμμετάσχει στην Εθνεγερσία των Ελλήνων.

10.6.1821

Οι Οπλαρχηγοί Αλέξανδρος Βλαχόπουλος, Κωνσταντίνος Σιαδήμας, Δημήτριος Μακρής, Θεόδωρος Γρίβας, Γεώργιος βαρνακιώτης και Αθανάσιος Ραζηκότσικας με 4.000 ενόπλους μετά από στενή πολιορκία του Βραχωρίου (Αγρίνιο), αναγκάζουν τους Τουρκαλβανούς, υπό τον Νούρκα Σερβάνη, να παραδοθούν.

10.6.1821

Ο Ομέρ Βρυώνης καταλαμβάνει την πόλη της Λιβαδειάς.

11.6.1821

Άγριες σφαγές, λεηλασίες και καταστροφές των Τούρκων στις επαρχίες Σελίνου και Θερίσσου Χανίων, με αφορμή τη νέα Κρητική Επανάσταση.

12.6.1821

Ο Δημήτριος Υψηλάντης εκδίδει την πρώτη προκήρυξή του, ως πληρεξούσιος Στρατηγός της Πελοποννήσου, με σκοπό τη ναυτολόγηση και τη συλλογή χρημάτων για τη συντήρηση και ετοιμότητα του Στόλου.

12.6.1821

470 Έλληνες συλλαμβάνονται με δόλιο τρόπο από τον Τούρκο Διοικητή της Κύπρου Κιουτσούκ Μεχμέτ, οδηγούνται στις φυλακές και θανατώνονται

13.6.1821

Οι Τούρκοι καταλαμβάνουν το Ιάσιο Μολδοβλαχίας.

13.6.1821

Ο Γιουσούφ πασάς της Πάτρας επιτίθεται εναντίον του όρους Πούσι (κοντά στο χ. Λάλα), το οποίο κατέχουν σώματα από Επτανήσιους, Ηλείους και Καλαβρυτινούς. Σκοπός του ήταν να ενισχύσει τους Τούρκους του Λάλα. Οι Επτναήσιοι απέκρουσαν τις επιθέσεις και ανάγκασαν τους Τούρκους να υποχωρήσουν μαζί με του Λαλαίους στην Πάτρα. Οι Έλληνες μπαίνουν θριαμβευτές στο Λάλα και το πυρπολούν.

14.6.1821

Νίκη Κρητών επαναστατών σε σφοδρή μάχη στον Λούλο Χανίων και υποχώρηση των Τούρκων στα Χανιά.

15.6.1821

Άγρια σφαγή των κατοίκων της πόλης των Χανίων από τους γενίτσαρους, μετά την ήττα τους στη μάχη του Λούλου Χανίων και το θάνατο του αρχηγού τους Ιμπραήμ Ταμπουρατζή.

16.6.1821

Ολιγάριθμη ελληνική δύναμη υποχρεώνει σε υποχώρηση 700 Τούρκους κοντά στη Στίγκα Ρουμανίας.

17.6.1821

Δύναμη από 6.000 Τούρκους υπό τον Κεχαγιά Βεζή Πασά της Βράιλας επιτίθεται κατά ελληνικού τμήματος 485 ενόπλων ανδρών υπό τον Αθανάσιο Καρπενησιώτη και τους Οπλαρχηγούς Κοντογόνη, Σφάελλο, Ηλία Μίγγερη και Γεώργιο Παπά, κοντά στα ελληνικά οχυρά του Σκουλενίου Ρουμανίας. Απώλειες Τούρκων, 1.600 νεκροί και 200 τραυματίες. Ελλήνων, 300 νεκροί.

17.6.1821

Προσκύνημα της σορού του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ στο μητροπολιτικό ναό της Οδησσού Ουκρανίας και ταφή του με τιμές βασιλικού πρίγκιπα και Αρχηγού της Ορθοδοξίας.

18.6.1821

Οι κάτοικοι των Καλαρρυτών και του Συρράκου Ηπείρου κηρύσσουν την Επανάσταση κατά των Τούρκων.

20.6.1821

Οι Οπλαρχηγοί Γιολδασαίοι, Κατσιογιάννης, Γιάννης Μπράσκας επιτίθενται κατά των Τούρκων, υπό τον Βελίμπεη, στο Καρπενήσι και τους υποχρεώνουν να εκκενώσουν την περιοχή και να καταφύγουν στην Ήπειρο.

29.6.1821

Ο Χουρσίτ πασάς καταστρέφει τους Καλαρρύτες και το Συρράκο Ηπείρου. Οι κάτοικοι διασκορπίζονται στις γειτονικές περιοχές και ο αρχηγός Ιωάννης Κωλέττης με τους προκρίτους καταφεύγουν στο Μεσολόγγι

1.7.1821

Στα Τρίκορφα Αρκαδίας 22 οπλαρχηγοί αναγνωρίζουν τον Δημήτριο Υψηλάντη ως Αρχιστράτηγο και του ζητούν να αναλάβει την πολιορκία της Τριπολιτσάς.

4.7.1821

Οι Έλληνες επιτυγχάνουν μεγάλη νίκη σε μάχη με τον Λατίφ Πασά, που επικεφαλής 5.000 ενόπλων είχε βγει από τα Χανιά για να πνίξει την Επανάσταση στη Θέρισο.

5.7.1821

Ο Οθωμανικό Στόλος κανονιοβολεί τη νήσο Σάμο, αλλά το οθωμανικό άγημα των τετρακοσίων ανδρών δεν καταφέρνει να διενεργήσει απόβαση.

5.7.1821

Ο Οπλαρχηγός Νικόλαος Στουρνάρης και οι Καπεταναίοι Αθανάσιος Μάνταλος, αδελφοί Λιακαδά κ.ά. κηρύσσουν την Επανάσταση στην Επαρχία Ασπροποτάμου, στην περιοχή της Πίνδου, ανάμεσα στην Ήπειρο και τη Θεσσαλία, όπου βρίσκονται και οι πηγές του Αχελώου ποταμού. Στο τέλος όμως του ίδιου μήνα δέχονται ισχυρή τουρκική επίθεση και υποχρεούνται να συνθηκολογήσουν.

5.7.1821

Δύναμη 36 τουρκικών πλοίων, υπό τον Υποναύαρχο Καρά Αλή, κανονιοβολεί τη Σάμο και επιχειρεί απόβαση, την οποία αποκρούουν οι Έλληνες επαναστάτες.

9.7.1821

Απαγχονίζεται από τους Τούρκους ο Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου Κυπριανός, αποκεφαλίζονται οι Μητροπολίτες Πάφου, Κιτίου και Κυρήνειας και κατακρεουργούνται πολλοί από τους προκρίτους στις φυλακές.

15.7.1821

Νίκη Κρητών επαναστατών εναντίον 5.000 Τούρκων, υπό τον Λατίφ πασά, στους Λάκκους Χανίων, με την οποία εδραιώνεται η επανάσταση στην Κρήτη και ιδιαίτερα στην περιοχή των Σφακίων.

15.7.1821

Έλληνες επαναστάτες, υπό τον Αγγελή Γοβγίνα, εξαναγκάζουν σε υποχώρηση τον Ομέρ Βρυώνη στα Βρυσάκια Εύβοιας.

19.7.1821

Ισχυρή τουρκική δύναμη, υπό τον Ομέρ Βρυώνη, φτάνει στην Αθήνα και υποχρεώνει τους Έλληνες υπό το Λιβέρη Λιβερόπουλο να λύσουν την πολιορκία της Ακροπόλεως και να καταφύγουν στην Αίγινα και στη Σαλαμίνα.

23.7.1821

Παράδοση της Μονεμβασιάς στους Έλληνες. Η άλωση του φρουρίου της πόλης, του πρώτου ονομαστού κάστρου που περιέρχεται στην κατοχή των Ελλήνων, κλονίζει το ηθικό των Τούρκων της Τριπολιτσάς.

7.8.1821

Οι Τούρκοι της Μεθώνης, μετά από πολύμηνη πολιορκία, εξαναγκάζονται να συνθηκολογήσουν και να παραδώσουν το Νεόκαστρο.

10.8.1821

Μεγάλη ήττα της τουρκικής στρατιάς του Κεχαγιάμπεη στην Γράνα (οχυρωματική τάφρο), που έκρινε την τύχη της Τριπολιτσάς (Τριπόλεως).

11.8.1821

Ιδρύεται στη Στουτγγάρδη της Γερμανίας φιλελληνικό κομιτάτο για την ενίσχυση του Ελληνικού Αγώνα με χρήματα, πολεμοφόδια και εθελοντές. Η ίδρυση αναγγέλθηκε με προκήρυξη που συντάχθηκε σε αρχαΐζουσα ελληνική γλώσσα.

26.8.1821

Μάχη των Βασιλικών. Σ’ αυτή κατατροπώθηκαν από τους Έλληνες υπό των οπλαρχηγών Γκούρα και Δυοβουνιώτη, 8.000 Τούρκοι, οι οποίοι κινούνταν προς Λιβαδειά, με σκοπό να κατέλθουν στην Πελοπόννησο.

9.9.1821

Δύναμη 6.000 Τούρκων υπό τον Σελήμ Πασά επιτίθεται κατά της Μονής Σέκου στη Μολδοβλαχία, την οποία υπερασπίζονται οι Γιωργάκης Ολύμπιος και Γιάννης Φαρμάκης με 350 Έλληνες. Λόγω δυσμενούς εξελίξεως του αγώνα, ο πρώτος ανατινάζει την πυριτιδαποθήκη.

15.9.1821

Δύναμη Σουλιωτών, υπό την αρχηγία του Γεωργίου (Κόγκα) Δράκου και Άγα Μουχουρδάρη, αποκόπτει στη θέση Πέντε Πηγάδια (μεταξύ Ιωαννίνων-Άρτας) την εμπροσθοφυλακή του Μουσταφά Πασά από 800 άνδρες. Οι Τούρκοι, μετά την ήττα τους, τρέπονται σε άτακτη φυγή, εγκαταλείποντας 100 νεκρούς και ισάριθμους αιχμαλώτους.

17.9.1821

Τουρκικές δυνάμεις του Μουσταφά Πασά επιτίθενται και πάλι κατά των Σουλιωτών στα Πέντε Πηγάδια. Η μάχη που επακολούθησε κατέληξε σε ήττα των Τούρκων, των οποίων οι απώλειες σε νεκρούς ήταν μεγάλες.

23.9.1821

Ελληνικές δυνάμεις, υπό την αρχηγία του Θ. Κολοκοτρώνη, ύστερα από τρίμηνη πολιορκία, καταλαμβάνουν την Τρίπολη, όπου είχαν συγκεντρωθεί 40.000 Τούρκοι. Η άλωση της Τριπόλεως αποτέλεσε βαρύ πλήγμα για τους Τούρκους και την πρώτη μεγάλη νίκη της Επαναστάσεως.

23.9.1821

Τουρκοαιγυπτιακά στρατεύματα με τη συνδρομή του Τουρκικού Στόλου καταλαμβάνουν και πυρπολούν το Γαλαξίδι, ναυτικό κέντρο κατά την Επανάσταση, σε αντίποινα για τις ήττες τους στη Σάμο και την Καλαμάτα.

23.9.1821

Οι 160 Έλληνες που επέζησαν, μετά την ανατίναξη της Μονής Σέκου, συνθηκολογούν με το Σελήχ Πασά. Παρασπονδώντας όμως ο Τούρκος αρχηγός, τους φονεύει.

26.9.1821

Παραδίδεται στους Έλληνες η τουρκική φρουρά της Μεγάλης Τάπιας της Τριπολιτσάς (Τριπόλεως) και έτσι ολοκληρώνεται η κατάληψη της πόλεως.

3.10.1821

Ο Ομέρ Βρυώνης καταλαμβάνει και πυρπολεί την Ισσό Βοιωτίας και τη Μονή Αγίου Μελετίου.

30.10.1821

Ο Βαλής της Θεσσαλονίκης Μεχμέτ Εμίν Πασάς επιτίθεται με μεγάλες δυνάμεις, καταλαμβάνει την Κασσάνδρα και μεταβάλλει την πόλη σε σφαγείο και στάχτη. Από τους 1.500 Έλληνες υπερασπιστές σκοτώνονται οι περισσότεροι.

4.11.1821

Έναρξη νέας πολιορκίας της Ακρόπολης από 1.000 Έλληνες υπό τον Κτενά.

17.11.1821

Σουλιώτες και Αιτωλοακαρνάνες υπό το Γεώργιο Βαρνακιώτη καταλαμβάνουν την Άρτα μετά από πεισματική αντίσταση των Τούρκων. Οι Τούρκοι αποσύρονται εντός του κάστρου.

1.12.1821

Ο Ηλίας Μαυρομιχάλης, μετά την ανακήρυξή του σε αρχηγό των όπλων της Αττικής, φτάνει στην Αθήνα με δύναμη Μανιατών.

20.12.1821

Α΄ Εθνική Συνέλευση στην Επίδαυρο. Συμμετέχουν Πελοποννήσιοι, Στερεοελλαδίτες και εκπρόσωποι των Νησιών.

1822

1.1.1822

Η Α’ Εθνική Συνέλευση των επαναστατημένων Ελλήνων κηρύσσει στην Επίδαυρο την πολιτική ύπαρξη και ανεξαρτησία της Ελλάδας και ψηφίζει το πρώτο Ελληνικό Σύνταγμα, γνωστό ως «Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος».

5.1.1822

Ο Ηλίας Μαυρομιχάλης, γιος του Πετρόμπεη, επικεφαλής δύναμης περίπου 600 Μανιατών, αποβιβάζεται στο Αλιβέρι και ηγείται της επανάστασης στην Εύβοια.

12.1.1822

Επίθεση του Βάσου Μαυροβουνιώτη κατά των Τούρκων, οι οποίοι είχαν εξέλθει από τα Στύρα Ευβοίας. Ο Ηλίας Μαυρομιχάλης σπεύδει σε βοήθειά του και οι αντίπαλοι συγκρούονται στον Άγιο Βασίλειο, με αποτέλεσμα τη νίκη των Ελλήνων.

14.1.1822

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απελευθερώνει την Ακροκόρινθο. Για πρώτη φορά στις επάλξεις του φρουρίου κυματίζει η Ελληνική Σημαία, που καθορίσθηκε από την Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, από τις 13 Ιανουαρίου 1822. Η Κόρινθος ορίζεται ως έδρα της Διοίκησης.

15.1.1822

Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος εκλέγεται από την Εθνική Συνέλευση Πρόεδρος του του Εκτελεστικού Σώματος. Την ίδια ημέρα καταργείται το σύμβολο της Φιλικής Εταιρείας.

17.1.1822

Επαναστατικά σώματα εισέρχονται στη Θεσσαλία και υψώνουν τη σημαία της Επανάστασης κατά των Τούρκων.

17.1.1822

Επαναστατικά σώματα Κρητών, υπό τους οπλαρχηγούς Δεληγιαννάκη, Μεληδόνη, Μανουσέλη, Πουλογεωργάκη, Μαυροθαλασσίτη και άλλους, καταλαμβάνουν τη Μονή Αρκαδίου. Κατά τη μάχη φονεύθηκε ο αρχηγός των οθωμανικών τμημάτων Γεντίμ Αλής.

23.1.1822

Τουρκικές δυνάμεις του Ρεθύμνου, για να εκδικηθούν το θάνατο του αρχηγού τους Γεντίμ Αλή, επιτίθενται στη θέση Ακόνια Ρεθύμνου που κατέχουν Κρήτες οπλαρχηγοί. Η μάχη έληξε με νίκη των Κρητών.

25.1.1822

Δολοφονείται από τους Τούρκους ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων, με αποτέλεσμα την αποδέσμευση των τουρκικών δυνάμεων που πολιορκούσαν τα Ιωάννινα και τη χρησιμοποίησή τους για την κατάπνιξη της Ελληνικής Επανάστασης.

30.1.1822

Τουρκικός Στόλος αποβιβάζει 800 άνδρες για να καταλάβουν το Νεόκαστρο της Μεθώνης. Τα ελληνικά τμήματα, υπό την αρχηγία του Γερμανού φιλέλληνα Νόρμαν, αποκρούουν τις επιθέσεις και αναγκάζουν τα εχθρικά πλοία να αποπλεύσουν προς τα Ιόνια νησιά.

7.2.1822

Μετά από σουλτανικό φιρμάνι, παραχωρείται, υπό όρους, αμνηστεία στους Αγιορείτες, θέτοντας έτσι τέλος στην επανάσταση στη Χαλκιδική.

10.2.1822

Κρήτες επαναστάτες των χωριών Μέρωνα, Μοναστηράκι και Αμάρι Ρεθύμνου αποκρούουν τουρκική επίθεση και στη συνέχεια αντεπιτίθενται κατά των Τούρκων της περιοχής, οι οποίοι υποχωρούν εγκαταλείποντας 300 νεκρούς.

19.2.1822

Στο Μητροπολιτικό ναό της Νάουσας, μετά τη λειτουργία της Κυριακής της Ορθοδοξίας, ο Ζαφειράκης υψώνει τη σημαία της Επανάστασης, κηρύσσοντας έτσι την έναρξή της σε όλη την περιοχή.

20.2.1822

Λαμβάνει χώρα η ναυμαχία των Πατρών, όπου 26 υδραίικα, 20 σπετσιώτικα και 16 ψαριανά πλοία, υπό τον Ανδρέα Μιαούλη, καταναυμαχούν τον Τουρκικό Στόλο υπό τον Καρά-Τεπέ Αλή και τον τρέπουν σε φυγή προς τη Ζάκυνθο με πολλές απώλειες.

26.2.1822

Αγωνιστές, υπό τους Γενναίο και Αποστόλη Κολοκοτρώνη και Δημήτριο Πλαπούτα, επιτίθενται κατά πολυάριθμων τουρκικών δυνάμεων στη Χαλανδρίτσα Πατρών και τις τρέπουν σε φυγή, με μεγάλες απώλειες για τους Τούρκους.

2.3.1822

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης καταλαμβάνει την περιοχή του Γηροκομείου Πατρών, την οποία κατείχαν 12.000 άνδρες του Μεχμέτ Πασά.

8..3.1822

Δύναμη 300 επαναστατών, υπό τους Κασομούλη, Διαμαντή και Ντίτζια, επιχειρεί να καταλάβει το Οχυρό του Κολινδρού Πιερίας, το οποίο κατείχαν οι Τούρκοι. Μετά την ενέργεια αυτή, η Επανάσταση εξαπλώνεται στην περιοχή Ολύμπου.

9.3.1822

Ελληνικές δυνάμεις υπό το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τρέπουν σε φυγή τους Τούρκους μετά από αιφνιδιαστική επίθεση των τελευταίων στο Σαραβάλιο Πατρών, οι οποίοι εγκαταλείπουν στο πεδίο της μάχης εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες.

11.3.1822

Ο Λυκούργος Λογοθέτης με 2.500 Σαμίους και 150 Χίους αποβιβάζεται στη Χίο όπου εγκλείει εντός του Φρουρίου και πολιορκεί, τις εκεί τουρκικές δυνάμεις.

12.3.1822

Ο Γέρο – Καρατάσος νικά τους Τούρκους στη Μονή Παναγιάς – Δοβράς της περιοχής Νάουσας.

13.3.1822

Ο Γρηγόριος Σάλας, ως αντιπρόσωπος του Δημητρίου Υψηλάντη, κηρύσσει την Επανάσταση στην περιοχή Σκάλας Ελευθεροχωρίου Ολύμπου.

20.3.1822

Τμήμα φιλελλήνων, υπό την αρχηγία του Γάλλου (Κορσικανού) Συνταγματάρχη Ιωσήφ Βαλέστ, αποβιβάζεται στο Λουτρό Σφακίων, για να οργανώσει και να ενισχύσει τον κρητικό αγώνα.

28.3.1822

Δύναμη από 700 Κρήτες επαναστάτες συντρίβει στην περιοχή Ρεθύμνου πενταπλάσιους Τούρκους.

30.3.1822

Τουρκικός Στόλος 34 πλοίων, υπό το Ναύαρχο Καρά Αλή, φθάνει βόρεια της Χίου. Μπροστά στο μεγάλο αυτό κίνδυνο, το Υπουργείο Ναυτικών καλεί σε συναγερμό όλα τα ναυτικά νησιά για κοινή αντιμετώπιση του εχθρού.

1.4.1822

Αποφασίζεται με νόμο η σύσταση τακτικού στρατού επιπέδου συντάγματος. Η Γενική Αρχηγία ανατέθηκε στο Γερμανό Στρατηγό Κάρολο Νόρμαν.

2.4.1822

Κυριακή Αναστάσεως ο Τούρκος Ναύαρχος Καρά Αλής γίνεται κύριος ολόκληρης της νήσου Χίου μετά από άγριες σφαγές, αιχμαλωσίες και εξανδραποδισμό 100.000 και πλέον κατοίκων.

2.4.1822

Ελληνικές δυνάμεις, υπό τους Νικήτα Σταματελόπουλο (Νικηταρά), Ανδρούτσο, Δημήτριο Υψηλάντη και Δυοβουνιώτη, καθηλώνουν στην Αγ. Μαρίνα Στυλίδας Φθιώτιδας μεγάλες τουρκικές δυνάμεις του Δράμαλη, ενώ ταυτόχρονα νικούν τις αντίστοιχες στην Υπάτη. Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις στόχευαν στην κατατριβή και ει δυνατόν στην παρεμπόδιση του Δράμαλη να κατέλθει στην κύρια επαναστατική εστία των Ελλήνων, την Πελοπόννησο.

2.4.1822

Ελληνικές δυνάμεις υπό τους Σιαφάκα, Κοντογιάννη, Σκαλτσοδήμο, Δυοβουνιώτη και άλλους, πετυχαίνουν μεγάλη νίκη στην Υπάτη Φθιώτιδας εναντίον των δυνάμεων του Δράμαλη.

13.4.1822

Άλωση της επαναστατημένης Νάουσας. Μετά από πείσμονα αντίσταση των κατοίκων της, η πόλη υποκύπτει στα υπέρτερα τουρκαλβανικά στίφη του Εμπού Λουμπούτ. Ακολουθούν πρωτοφανείς δηώσεις, εξανδραποδισμοί και βίαιοι εξισλαμισμοί του πληθυσμού (οι μετέπειτα Βαλλαάδες). Δεκατρείς νεανίδες της Νάουσας, για να αποφύγουν την ατίμωση από τους Τούρκους, πέφτουν σαν άλλες Σουλιώτισσες στον καταρράκτη της Αραπίτσας. Το ελληνικό κράτος για να τιμήσει την επική αντίσταση και αυτοθυσία των κατοίκων της, της προσέδωσε το προσωνύμιο Ηρωική Πόλη, με Βασιλικό Διάταγμα του 1955 (ΦΕΚ 17-8), όπου έκτοτε αποτελεί και την πλήρη επίσημη ονομασία της.

14.4.1822

Συλλαμβάνεται και αποκεφαλίζεται στο Ρέθυμνο από τους Τούρκους κατά την προσπάθεια κατάληψης του εκεί φρουρίου ο Γάλλος φιλέλληνας (Κορσικανός) Συνταγματάρχης Ιωσήφ Βαλέστ, που είχε μεταβεί εκεί μετά την Πελοπόννησο, για την οργάνωση τακτικού στρατού.

16.5.1822

Μετά την κατάληψη του Σουλίου, τμήμα Σουλιωτών, υπό τους Γιώτη Δαγκλή και Γεώργιο (Γκόγκα) Δράκο, μάχεται στη Μονή Δονάτου και φονεύει 80 Τούρκους.

29.5.1822

Οι υπερασπιστές του Σουλίου πετυχαίνουν περιφανή νίκη εναντίον των Τούρκων στο χωριό Ναβαρίκο.

6.6.1822

Ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας στο λιμάνι της Χίου από τον Πυρπολητή Κωνσταντίνο Κανάρη, σε αντίποινα για την καταστροφή του νησιού. Στη ναυαρχίδα επέβαινε ο Ναύαρχος Καρά Αλής, ο οποίος φονεύθηκε με 2.000 Τούρκους.

10.6.1822

Ισχυρές ελληνικές δυνάμεις, υπό τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, αποκρούουν επίθεση τμήματος ιππικού, υπό τον Κιουταχή, στο Κομπότι Άρτας.

10.6.1822

Απελευθέρωση της Αθήνας από τους Τούρκους, έπειτα από 366 χρόνια σκλαβιάς. Παραδίδονται 1.160 Τούρκοι που αμύνονται στην Ακρόπολη και υψώνεται η ελληνική σημαία.

23.6.1822

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, αφού έρχεται σε διαφωνία με την κυβέρνηση, διαλύει την πολιορκία της Πάτρας, μέσα στην οποία υπήρχαν 12.000-15.000 Τούρκοι, και αναχωρεί μέσω Γαστούνης για την Τριπολιτσά.

4.7.1822

Μάχη στον Πέτα Άρτας που καταλήγει σε συντριβή των ελληνικών και φιλελληνικών δυνάμεων.

4.7.1822

Σκληρή ελληνοτουρκική μάχη στη Σπλάντζα Πρεβέζης κατά την οποία σκοτώνεται ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης και τραυματίζεται θανάσιμα ο κεχαγιάμπεης του Χουρσίτ πασά.

26.7.1822

Λαμβάνει χώρα η μάχη στα Δερβενάκια, κατά την οποία μικρές επαναστατικές δυνάμεις, υπό τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, αποδεκατίζουν την πολυπληθή στρατιά του Δράμαλη, η οποία επιστρέφει στην Τίρυνθα αφήνοντας στο πεδίο της μάχης χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες.

28.7.1822

Επίθεση των τμημάτων του Νικηταρά και των Φλεσσαίων εναντίον της στρατιάς του Δράμαλη στο Αγιονόρι Ναυπλίου λήγει με μεγάλες απώλειες για τους Τούρκους, που μετά βίας διαφεύγουν στην Κόρινθο.

4.8.1822

Κατάληψη και καταστροφή των χωριών Λάκκων και Θερίσου Κρήτης από το Χασάν Πασά.

10.8.1822

Ολιγάριθμες ελληνικές δυνάμεις, υπό το Βαρνακιώτη, μετά 6ωρη μάχη στο Ξηρόμερο Ακαρνανίας αναγκάζουν τον Κιουταχή να υποχωρήσει προς το Λουτράκι με σοβαρές απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό.

2.9.1822

Οι Σουλιώτες, μετά από διαδοχικές ελληνικές αποτυχίες στην Ήπειρο και συμφωνία με τον Κεσέρ Πασά, εγκαταλείπουν τις εστίες τους και αναχωρούν για τα Επτάνησα

8.9.1822

Διεξάγεται η ναυμαχία των Σπετσών, κατά την οποία ο Ελληνικός Στόλος, υπό την αρχηγία του Α. Μιαούλη νικά τον Τουρκικό, υπό τον Μεχμέτ. Έτσι, ματαιώνεται ο ανεφοδιασμός των πολιορκουμένων Τούρκων του Ναυπλίου.

17.9.1822

Το Εκτελεστικό, μετά από πρόταση των Χιλιάρχων και των Καπεταναίων της περιφέρειας, ορίζει τον Γεώργιο Βαρνακιώτη Στρατηγό της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας.

24.9.1822

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ανακηρύσσεται Αρχιστράτηγος Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας.

11.10.1822

Ο Μάρκος Μπότσαρης αντικαθιστά τον Γεώργιο Βαρνακιώτη στην Αρχιστρατηγία της Δυτικής Στερεάς, με απόφαση του Εκτελεστικού, λόγω επαφών του Βαρνακιώτη με τον Ομέρ Βρυώνη που θεωρήθηκαν ύποπτες.

17.12.1822

Ισχυρή τουρκική δύναμη 8.000 ανδρών υπό τον Κιοσέ Μεχμέτ, μετά από μάχη στη Γραβιά με τους οπλαρχηγούς Παπαντρέα και Καλύβα, προχωρά και καταλαμβάνει τα Σάλωνα, (Άμφισσα) που είχαν εκκενώσει οι κάτοικοί τους και είχαν καταστρέψει τα νοικοκυριά τους.

25.10.1822

10.000 Τούρκοι, υπό τον Κιουταχή και τον Ομέρ Βρυώνη, και 3 τουρκικά πλοία, υπό το Γιουσούφ Πασά, πολιορκούν το Μεσολόγγι από ξηρά και θάλασσα. Οι Μεσολογγίτες, 700 περίπου, υπό τους Μαυροκορδάτο, Μ. Μπότσαρη, Γ. Κίτσο, Θ. Γρίβα, αποφασίζουν να αγωνιστούν μέχρις εσχάτων.

27.10.1822

Δύο πολεμικά και δύο πυρπολικά πλοία των Ψαρών προσβάλλουν τον Τουρκικό Στόλο στο λιμένα της Τενέδου. Ο πυρπολητής Κ. Κανάρης ανατινάζει την τουρκική υποναυαρχίδα, προκαλώντας τεράστιες απώλειες.

9.11.1822

Μοίρα 8 πλοίων από την Ύδρα και τις Σπέτσες προσβάλλει και νικά τον τουρκικό στόλο του Γιουσούφ πασά που πολιορκεί το Μεσολόγγι. Έτσι ελευθερώνεται η θαλάσσια επικοινωνία του Μεσολογγίου.

13.11.1822

Υδραίικος στόλος αποβιβάζει στο Μεσολόγγι 1.500 άνδρες υπό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Τσαλαφατινό Κανέλλο Δεληγιάννη και Ανδρέα Ζαΐμη για ενίσχυση της φρουράς της πόλης.

3.12.1822

Οι Τούρκοι του Ναυπλίου παραδίδονται στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη μετά από την πτώση του Παλαμιδίου. Η πολιορκία του κάστρου είχε αρχίσει στις 29 Νοεμβρίου.

25.12.1822

Ανήμερα Χριστουγέννων, οι υπερασπιστές του Μεσολογγίου αποκρούουν με επιτυχία γενική επίθεση των Τούρκων υπό τον Ομέρ Βρυώνη. Την ίδια μέρα, για αντιπερισπασμό, ο Πετρόμπεης και ο Τσάγκας επιτίθενται σε Τούρκους που είχαν στρατοπεδεύσει στο χωριό Κατοχή Βόνιτσας.

31.12.1822

Οι Τούρκοι του Ομέρ Βρυώνη λύουν την πολιορκία του Μεσολογγίου.

1823

2.1.1823

Οι Τούρκοι, με εντολή του Χασάν Πασά, διοικητή της Κρήτης, προβαίνουν σε σφαγές των Χριστιανών στις επαρχίες Λασιθίου και Μιραμπέλλου.

15.1.1823

Μάχη στον Άγιο Βλάση Ευρυτανίας και νίκη των Ελλήνων, με αρχηγό τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, κατά των Τουρκαλβανών.

3.2.1823

Ένοπλες ομάδες από περίπου 5.000 άνδρες προσβάλλουν τους Τούρκους στο δυτικό άκρο της Κρήτης. Οι Τούρκοι αναγκάζονται να εγκλειστούν στα φρούρια Καστελλίου (Κισσάμου) και Γραμβούσας, όπου τελικά αποδεκατίζονται από πανώλη.

29.3.1823

Συνέρχεται στο Άστρος Κυνουρίας η Β’ Εθνική Συνέλευση, η οποία έληξε στις 18 Απριλίου με τη σύνταξη της διακήρυξης για «την πολιτική των Ελλήνων ύπαρξη και ανεξαρτησία»

23.4.1823

Ο Υδραίος Μανώλης Τομπαζης διορίζεται από την κυβέρνηση αρμοστής της Κρήτης. Προετοιμάζει σώμα 1.200 ανδρών μεταξύ των οποίων και ο Άγγλος Φιλέλληνας Άστιγξ ως διοικητής πυροβολικού. Στις 22 Μαΐου το σώμα αυτό αποβιβάζεται στο λιμάνι Δρεπάνια κοντά στο Καστέλλι και αναζωπυρώνει την Επανάσταση στην Κρήτη.

6.5.1823

Ο Νικόλαος Κριεζώτης νικά τους Τούρκους του Ομέρ Μπέη στο Βατίτσι Καρύστου.

2.6.1823

Επίθεση επαναστατών Κρητών – στην πλειονότητα Σφακιανών – στο στενό πέρασμα Κανδάνου-Χανίων λήγει με νίκη των Ελλήνων και το θάνατο 800 Τούρκων.

10.6.1823

Δύναμη 1.000 Οθωμανών, υπό τον Γιουσούφ Πασά, πυρπολεί την Αράχωβα και το Καστρί Δελφών.

12.6.1823

Δύναμη 600 Ψαριανών, υπό τον Πλοίαρχο Γεώργιο Σκανδάλη, καταλαμβάνουν και πυρπολούν το Τσανταρλή Μικράς Ασίας.

9.8.1823

Μάχη στο Κεφαλόβρυσο Καρπενησίου (τη νύχτα 8/9 Αυγ. 1823) κατά την οποία τραυματίζεται θανάσιμα ο Μάρκος Μπότσαρης, ο οποίος αποτελούσε σύμβολο ενότητας των αγωνιζομένων Ελλήνων, και πεθαίνει την επόμενη μέρα. Τα τελευταία λόγια του ήταν: «Αδέρφια, εγώ έκαμα το χρέος μου και πεθαίνω ευχαριστημένος. Μείνετε πιστοί στην πατρίδα και πιστοί δούλοι του Θεού. Αφήστε με και τρεχάτε να τελειώσετε εκείνα που εγώ άρχισα». Ο Θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη θεωρήθηκε εθνική συμφορά. Οι Τούρκοι, παρά την ήττα τους στο Κεφαλόβρυσο, πανηγύρισαν το γεγονός με κανονιοβολισμούς.

27.8.1823

Δύναμη 500 περίπου αγωνιστών, υπό το Δημήτριο Λέκκα, αποκρούει ισάριθμους Τούρκους ιππείς που κατευθύνονταν από τη Θήβα στην Αθήνα και κρατούν ελεύθερη την Αττική.

9.10.1823

Δεκατρία τουρκικά πλοία αποτυγχάνουν να ενεργήσουν απόβαση στο λιμένα της Σκιάθου, τον οποίο υπερασπίζονται 400 νησιώτες.

26.10.1823

Οι Τουρκαλβανοί παραδίδουν το φρούριο της Ακροκορίνθου στον Κολοκοτρώνη.

2.12.1823

Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Μονρόε σε προσχέδιο διαγγέλαμτός του προς το Κονγκρέσο, αναγνωρίζει την κατάσταση στην Ελλάδα και προτείνει την αποστολή πρεσβευτή στην Ελλάδα. Παρά το γεγονός ότι το σημείο αυτό διαγράφηκε από το τελικό κείμενο, αποτελεί την πρώτη θετική δήλωση υπέρ της ελληνικής ανεξαρτησίας.

1824

6.4.1824

Καταστέλλεται η επανάσταση στην Κρήτη από τους Τουρκοαιγυπτίους οι οποίοι απέκτησαν έτσι μία ισχυρή βάση ανεφοδιασμού για τον Ιμπραήμ.

7.4.1824

Ο Λόρδος Βύρων πεθαίνει στο Μεσολόγγι από πνευμονία. Ο θάνατός του βυθίζει σε γενικό πένθος ολόκληρη την Ελλάδα.

14.5.1824

Αιγυπτιακή μοίρα, καταπλέει στην Κάσο και την κανονιοβολεί. Οι Κάσιοι ενισχυμένοι με 600 Κρητικούς, απαντούν στα πυρά. Η αιγυπτιακή ναυαρχίδα «Αφρική» πέφτει σε ύφαλο, ενώ τα υπόλοιπα αιγυπτιακά πλοία φεύγουν για τη Σούδα της Κρήτης.

29.5.1824

Ο Αιγυπτιακός Στόλος, επανέρχεται στην Κάσο, καταλαμβάνει και λεηλατεί το νησί και προβαίνει σε σφαγές και βιαιότητες.

3.6.1824

Επίθεση των οπλαρχηγών Τσόγκα και Ράγκου κατά της Σκουληκαριάς Άρτας εξαναγκάζει τους Τούρκους να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους και να καταφύγουν στην Άρτα.

9.6.1824

Ο οπλαρχηγός Γεώργιος Τσόγκας τρέπει σε άτακτη φυγή την ισχυρή δύναμη του Ταχήρ Αμπάζη στο Ξοδάκτυλο Άρτας.

21.6.1824

Ο Οθωμανικός Στόλος φθάνει στις 20 Ιουνίου στα Ψαρά και αρχίζει τον κανονιοβολισμό των οχυρωμάτων στη βόρεια ακτή της νήσου. Δύναμη 3.000 Τούρκων, υπό τον Χοσρέφ πασά, αποβιβάζεται στα Ψαρά, καταλαμβάνει την πόλη και προβαίνει στην ολοκληρωτική καταστροφή της. Φονεύονται 4.000 κάτοικοι και χιλιάδες αιχμάλωτοι οδηγούνται στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής.

22.6.1824

Οι Τούρκοι απωθούν τους υπερασπιστές των Ψαρών στο εσωτερικό του νησιού. Οι εχθροί καταλαμβάνουν το ένα οχύρωμα μετά το άλλο, όταν όμως φθάνουν στο τελευταίο, δύο από τους υπερασπιστές του, οι Αντώνιος Βρατσάνος και Σιδέρης βάζουν φωτιά στην πυριτιδαποθήκη και ανατινάσσεται το οχύρωμα στον αέρα. Είναι η λεγόμενη «Μαύρη Ράχη» του Διονυσίου Σολωμού.

3.7.1824

Ο ελληνικός στόλος, υπό τους Ανδρέα Μιαούλη και Γεώργιο Σαχτούρη, καταλαμβάνει το νησί των Ψαρών, τρέπει σε φυγή τον τουρκικό στόλο και βυθίζει 20 πλοία του. Διέφυγαν μόλις 5 τουρκικά πλοία.

5.7.1824

600 Έλληνες νικούν πάνω από 3.000 Τούρκους, υπό τον Ομέρ πασά της Καρύστου, στο Μαραθώνα Αττικής.

8.7.1824

Ολιγάριθμη ελληνική δύναμη, υπό τον Ασημάκη Σκαλτσά, μετά από εξάωρη μάχη, τρέπει σε φυγή 6.000 Τούρκους στη θέση Μπινίτσα Λιδωρικίου.

14.7.1824

Μάχη στην Άμπλιανη Φωκίδας καταλήγει σε νίκη των Ελλήνων και μεγάλες απώλειες για τους Τούρκους.

30.7.1824

Ο Γεώργιος Σαχτούρης καταναυμαχεί τον τουρκικό στόλο στη Σάμο. Κατά τη σύγκρουση κυριεύονται τρία τουρκικά πλοία και φονεύεται ή πνίγεται το μεγαλύτερο μέρος του τουρκικού στρατού. Στη συνέχεια ο τουρκικός στόλος τρέπεται σε άτακτη φυγή προς τα παράλια της Μικράς Ασίας με ανυπολόγιστες απώλειες.

3.8.1824

Δύναμη 600 Τούρκων Ιππέων, υπό τον Ομέρ Πασά, επιτίθεται κατά των Ελλήνων στην Αθήνα. Μετά από σκληρή μάχη, οι τουρκικές δυνάμεις εγκαταλείπουν τον αγώνα και αποσύρονται στην Εύβοια με σοβαρές απώλειες.

6.8.1824

Ο Ελληνικός Στόλος, υπό το Γ. Σαχτούρη, καταναυμαχεί τον Τουρκικό στο στενό της Μυκάλης, ακρωτηρίου της Μ. Ασίας απέναντι από τη Σάμο, ματαιώνοντας έτσι την επικείμενη τουρκική απόβαση στο νησί.

29.8.1824

Ναυμαχία του Γέροντα στην Μικρά Ασία. Σε αυτήν ο μικρός Ελληνικός Στόλος, υπό τον Ανδρέα Μιαούλη, καταναυμαχεί τον ενωμένο Τουρκοαιγυπτιακό Στόλο.

24.9.1824

Ο Ελληνικός Στόλος, υπό τον Ανδρέα Μιαούλη, συγκρούεται κοντά στη Χίο με τον Τουρκοαιγυπτιακό Στόλο του Ιμπραήμ, ο οποίος μετά τη βύθιση δύο πλοίων του απέπλευσε προς Μυτιλήνη.

7.10.1824

Ελληνικά τμήματα τρέπουν σε φυγή 4.000 Τούρκους στη Σουβάλα Παρνασσού.

1.11.1824

Ελληνικός Στόλος αποτελούμενος από 45 μικρά πλοία, υπό τον Ανδρέα Μιαούλη, διασκορπίζει, κοντά στο Ηράκλειο Κρήτης, το στόλο του Ιμπραήμ που περιλάμβανε περισσότερα από 200 πλοία. Κυριεύθηκαν επίσης, πολλά φορτηγά πλοία με πολεμοφόδια και τροφές.

1825

11.2.1825

Ο Ιμπραήμ, επικεφαλής 4.000 πεζών και 4.000 ιππέων, αποβιβάζεται στη Μεθώνη και την επομένη κινείται προς την Πύλο.

15.3.1825

Τουρκοαιγυπτιακές δυνάμεις από 4.000 άνδρες, υπό τον Ιμπραήμ, προσβάλλουν κοντά στο Νεόκαστρο Μεσσηνίας τους

ολιγάριθμους άνδρες του Χατζηχρήστου.

16.3.1825

Μάχη και νίκη των Ελλήνων κατά του Ιμπραήμ, με επικεφαλής τον Οπλαρχηγό Γερο-Καρατάσο στο Σχοινόλακα Πυλίας Μεσσηνίας.

7.4.1825

Ο Ιμπραήμ, με ορμητήριο τη Μεθώνη, εκστρατεύει εναντίον της περιοχής Κρεμμυδίου όπου κατανικά τις εκεί ελληνικές δυνάμεις.

14.4.1825

Σκοτώνεται πάνω στις επάλξεις του κάστρου της Μεθώνης ο Ιωάννης Μαυρομιχάλης, γιος του Πετρόμπεη, σε ηλικία 19 ετών.

15.4.1825

Δύναμη 6.000 Τούρκων, υπό τον Κιουταχή, αρχίζει τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου. Ταυτόχρονα μια άλλη αποτελουμένη από 10.000 άνδρες, αποστέλλεται απ’ αυτόν για να καταλάβει τα Σάλωνα (Άμφισσα) και ολόκληρη την Ανατολική Στερεά Ελλάδα.

26.4.1825

Ο Ιμπραήμ με 11.000 πεζούς και 800 ιππείς κυριεύει τη Σφακτηρία, την οποία υπεράσπιζαν μόνο 1.500 Έλληνες. Κατά τη μάχη φονεύθηκαν ο Υπουργός Στρατιωτικών Αναγνώστης Παπαγεωργίου ή Αναγνωσταράς και ο Φιλέλληνας Σανταρόζα (Ανιμπάλε Ντερόσσι ντι Πομαρόλο). Ταυτόχρονα, το ελληνικό πολεμικό ΑΡΗΣ με κυβερνήτη το Δημήτριο Σαχτούρη εξέρχεται από το λιμάνι της Πύλου υπό το συνεχή κανονιοβολισμό του Τουρκοαιγυπτιακού Στόλου.

30.4.1825

Ο Ελληνικός Στόλος, υπό τον Ανδρέα Βώκο (Μιαούλη), πυρπολεί 28 τουρκικά πλοία στη Μεθώνη και μία πυριτιδαποθήκη στην ξηρά.

4.5.1825

Δύναμη 3.000 ανδρών του Μεχμέτ Ρεσίτ πασά ή Κιουταχή κάμπτει την ελληνική αντίσταση και εισέρχεται στα Σάλωνα (Άμφισσα), όπου προβαίνει σε άγριες λεηλασίες και σφαγές.

6.5.1825

Οι ηρωικοί πολιορκημένοι του Μεσολογγίου επιχειρούν την

πρώτη τους έξοδο από την πόλη, ενεργούν αιφνιδιαστική επίθεση κατά των Τούρκων πολιορκητών και τους προκαλούν σοβαρές απώλειες.

10.5.1825

Ο ελληνικός στόλος επιχειρεί ανεφοδιασμό του Μεσολογγίου. Ταυτόχρονα, 3.000 Έλληνες υπό τον Κίτσο Τζαβέλλα και τον Γεώργιο Καραϊσκάκη δημιουργούν νέο στρατόπεδο Δυτικής Στερεάς για να ενισχύσουν το Μεσολόγγι. Οι πολιορκημένοι του Μεσολογγίου, παίρνοντας θάρρος από αυτήν την είδηση επιχειρούν νέα έξοδο και προκαλούν μεγάλες απώλειες στους Τούρκους.

20.5.1825

Ο Ιμπραήμ Πασάς, με 3.000 άνδρες, επιτίθεται εναντίον του Γρηγορίου Δικαίου (Παπαφλέσσα) στο Μανιάκι της Μεσσηνίας. Κατά τη μάχη έπεσε ηρωικά μαχόμενος ο Παπαφλέσσας, ενώ οι απώλειες των αντιπάλων ήταν βαρύτατες.

22.5.1825

Δολοφονείται στις Σπέτσες η ηρωίδα της Επανάστασης Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα.

23.5.1825

Ο Ιμπραήμ μετά τη μάχη στο Μανιάκι επιστρέφει στη Μεθώνη από όπου εκστρατεύει κατά της Καλαμάτας και άλλων κωμοπόλεων της Μεσσηνίας και τις πυρπολεί.

23.5.1825

Ο ελληνικός στόλος ναυμαχεί με τον στόλο του Ιμπραήμ ανάμεσα στην Άνδρο και το Κάβο Ντόρο, όπου μία φρεγάτα και μία κορβέτα του εχθρού.

31.5.1825

Ο ελληνικός στόλος, υπό τους Ανδρέα Βώκο (Μιαούλη), Γ. Ανδρούτσο και Νικόλαο Αποστόλη, νικά σε ναυμαχία έξω από τον κόλπο της Σούδας τα πλοία κάλυψης του Τουρκικού Στόλου.

2.6.1825

Ναυμαχία μεταξύ ελληνικού και τουρκικού στόλου έξω από το λιμάνι της Σούδας έχει ως αποτέλεσμα την ανατίναξη της τουρκικής υποναυαρχίδας.

5.6.1825

Δολοφονείται στην Ακρόπολη Αθηνών ο Οδυσσέας Ανδρούτσος.

7.6.1825

Μεγάλη ελληνοτουρκική μάχη στο όρος Τραμπάλα Μεγαλόπολης. Παρά τις σοβαρές απώλειες, οι δυνάμεις του Ιμπραήμ προελαύνουν στο κέντρο της Πελοποννήσου.

13.6.1825

Νίκη των τμημάτων των Δημήτριου Υψηλάντη και Κωνσταντίνου Μαυρομιχάλη εναντίον 6.000 Αιγυπτίων, υπό τον Ιμπραήμ, στους Μύλους Άργους.

2.7.1825

Ελληνικά τμήματα, υπό τους Γενναίο Κολοκοτρώνη, Ιωάννη Νοταρά, Ανδρέα Λόντο και Δημήτριο Πλαπούτα, περικυκλώνουν 500 Αιγυπτίους στην Αλωνίσταινα Αρκαδίας και τους υποχρεώνουν σε άτακτη φυγή.

17.7.1825

1.500 Έλληνες υπό τους Κ. Μπότσαρη, Γ. Δράκο, Γιώτη Δαγκλή, Διαμντή Ζέρβα Γιάννη Γκούρα και Χρ. Περραιβό, δέχεται επίθεση κοντά στη Μονή του Προφήτη Ηλία στα Σάλωνα από 7.000 Τουρκαλβανούς του Σούλτσα Κόρτσα. Οι Έλληνες αντεπιτίθενται και τρέπουν σε άτακτη φυγή τους Τουρκαλβανούς που χάνουν 73 άνδρες.

21.7.1825

Ενεργείται γενική τουρκική επίθεση δύναμης 2.400 ανδρών, υπό τον Κιουταχή, κατά του Μεσολογγίου. Οι Τούρκοι αποτυγχάνουν να καταλάβουν την πόλη και αναγκάζονται να επιστρέψουν στις θέσεις τους, εγκαταλείποντας 1.500 νεκρούς και πολλούς τραυματίες

23.7.1825

Ο ελληνικός στόλος, υπό τον Αντιναύαρχο των Σπετσών Ιωάννη Κυριακό, καταναυμαχεί τον αντίστοιχο τουρκικό στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου και πετυχαίνει την άρση του ναυτικού αποκλεισμού της περιοχής.

9.8.1825

Εκστρατευτικό σώμα 2.400 ανδρών από τη Μονεμβασία αποβιβάζεται στην Κίσσαμο Κρήτης, υπό την αρχηγία των Δημητρίου Καλλέργη και Εμμανουήλ Αντωνιάδη, και ενώνεται με Κρήτες επαναστάτες, με σκοπό την ενίσχυση του νησιού. Μετά από σκληρή αλλά ολιγόωρη μάχη, οι Έλληνες καταλαμβάνουν το κάστρο της Γραμβούσας και εκδιώκουν τους 2.000 Τούρκους του Μουσταφάμπεη.

1.11.1825

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης νικά τους Τούρκους κοντά στη Λάσπη Εριβοίου Αιτωλοακαρνανίας και τους προξενεί σημαντική φθορά.

10.11.1825

Ο Ιμπραήμ πολιορκεί τη Μονή Βαρθολομιού Ηλείας. Οι πολιορκημένοι αφού ενισχύθηκαν με 200 μαχητές και αφού απέκρουσαν αλλεπάλληλες τουρκικές επιθέσεις, πέφτουν μέχρις ενός εντός της Μονής.

26.12.1825

Ο Ιμπραήμ φθάνει στο Μεσολόγγι και αναλαμβάνει τις επιχειρήσεις της πολιορκίας της πόλης. Απευθύνει στους πολιορκημένους προτάσεις διαπραγματεύσεων για παράδοση.

1826

15.1.1826

Οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Μεσολογγίου απορρίπτουν με υπερηφάνεια πρόταση του Ιμπραήμ να παραδοθούν, που τους διαβίβασε ο Άγγλος κυβερνήτης της κορβέτας «Ρόζα».

25.21826

Ο Χουσεΐν Μπέης, γαμπρός του Ιμπραήμ, επικεφαλής στρατιωτικών και ναυτικών δυνάμεων καταλαμβάνει, μετά από τριήμερο αγώνα, τη νησίδα Βασιλάδι, προπύργιο του Μεσολογγίου.

28.2.1826

Ο Ιμπραήμ, μετά την κατάληψη στις νησίδας Βασιλάδι, προπυργίου του Μεσολογγίου, επιτίθεται και θέτει υπό τον έλεγχό του στις νησίδες Ντολμά και Πόρο, παρά την ηρωική αντίσταση των 350 Ελλήνων, οι οποίοι έπεσαν ένδοξα.

16.3.1826

Ο Ομέρ Πασάς, επικεφαλής 4.000 Τούρκων, προσβάλλει στο Λυκόρεμα της Καρύστου τις ελληνικές δυνάμεις, υπό το Γάλλο φιλέλληνα Φαβιέρο. Μετά από αλλεπάλληλες συγκρούσεις διάρκειας πέντε ημερών, οι Έλληνες καταφέρνουν και απωθούν τον εχθρό.

25.3.1826

Ο Κιουταχής, με ισχυρή δύναμη επιχειρεί να καταλάβει το νησί Κλείσοβα, απέναντι από το Μεσολόγγι, το οποίο υπερασπίζονται 130 μαχητές υπό τον Παναγιώτη Σωτηρόπουλο. Την ελληνική φρουρά βοήθησε ο Κίτσος Τζαβέλλας με 8 άνδρες. Μετά από σκληρή μάχη οι Τούρκοι υποχωρούν άτακτα αφήνοντας 1.200 νεκρούς. Οι ελληνικές απώλειες ήταν 50 νεκροί και 13 τραυματίες.

10.4.1826

Έξοδος του Μεσολογγίου. Τα μεσάνυχτα της Κυριακής των Βαΐων οι υπερασπιστές επιχειρούν ηρωική έξοδο, ενώ η πόλη βομβαρδιζόταν ανηλεώς από τον Ιμπραήμ. Προδοθέντος όμως του σχεδίου, οι Έλληνες αποδεκατίζονται και ο πρόκριτος Χρήστος Καψάλης ανατινάσσει την πυριτιδαποθήκη στον Ανεμόμυλο όπου είχαν καταφύγει οι ανάπηροι και τα γυναικόπαιδα. Η θυσία του Μεσολογγίου είχε τεράστιο αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη σε σημείο που μετέστρεψε πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις υπέρ του Ελληνικού Ζητήματος. Το ελληνικό κράτος για να τιμήσει την καθολική επική αντίσταση και αυτοθυσία των κατοίκων της, της προσέδωσε κατ’ αποκλειστικότητα το προσωνύμιο Ιερά Πόλη, με τον Αναγκαστικό Νόμο 645 του 1937, όπου έκτοτε αποτελεί και την πλήρη επίσημη ονομασία της.

30.5.1826

Πεθαίνει ο Επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο οποίος ήταν, από τους πρωτεργάτες της Εθνεγερσίας.

22.6.1826

Μάχη στην τοποθεσία Βέργα Μάνης και νίκη των Ελλήνων εναντίον των δυνάμεων του Ιμπραήμ πασά.

22.6.1826

Κάτοικοι, άνδρες και γυναίκες, των χωριών Πύργος και Χαριά Μάνης καταδιώκουν τον αιγυπτιακό στρατό μέχρι την ακτή Δυρού, καταφέροντάς του σημαντικές απώλειες.

3.7.1826

Πολιορκία της πόλης των Αθηνών από τα στρατεύματα του Κιουταχή.

16.7.1826

Ισχυρή μοίρα του τουρκοαιγυπτιακού στόλου με αρχηγό τον Καπουδάν πασά, επιτίθεται στον ελληνικό στόλο που ήταν αγκυροβολημένος στο Καρλόβασι Σάμου. Ο Κανάρης βυθίζει με το πυρπολικό του μία τουρκική φρεγάτα. Οι δύο στόλοι αποχωρούν. Οι Τούρκοι αποσύρονται στη Μυτιλήνη και οι Έλληνες στην Ικαρία.

18.7.1826

Σύγκρουση ελληνικής δύναμης, υπό τους Χατζημιχάλη Νταλιάνη, Νικηταρά, Παναγιώτη Γιατράκο και τον Πορτογάλο φιλέλληνα Αντόνιο Αλμέιδα, με 400 Αιγυπτίους, στο Μεχμέταγα Αρκαδίας, έχει ως αποτέλεσμα τη νίκη των Ελλήνων και την υποχώρηση των Αιγυπτίων προς την Τριπολιτσά.

3.8.1826

Δύναμη 5.000 Τούρκων, υπό τον Κιουταχή, επιτίθεται εναντίον 800 Ελλήνων που υπερασπίζουν την Αθήνα και, μετά από σκληρή μάχη, καταλαμβάνουν την πόλη. Οι εναπομείναντες υπερασπιστές αναγκάζονται να συμπτυχθούν στην Ακρόπολη.

6.8.1826

Δύναμη Ελλήνων και Φιλελλήνων, υπό τους Γ. Καραϊσκάκη, Κριεζώτη και Φαβιέρο, κατατροπώνουν τις πολυάριθμες τουρκικές δυνάμεις του Κιουταχή στη μάχη του Χαϊδαρίου, που εγκατέλειψαν στο πεδίο πολλούς νεκρούς, 2 τουρκικές σημαίες και μεγάλες ποσότητες πολεμοφοδίων.

14.8.1826

Δύναμη 2000 Ελλήνων υπό τους Νικηταρά, Πλαπούτα και Γενναίο (Ιωάννη) Κολοκοτρώνη επιτίθεται εναντίον του αιγυπτιακού στρατοπέδου στο Βασαρά Λακωνίας που κρατούνταν αιχμάλωτοι 300 Έλληνες, όπου τους απελευθερώνουν τρέποντας σε φυγή τους Αιγυπτίους

27.8.1826

Ισχυρές τουρκοαιγυπτιακές δυνάμεις υπό τον Ιμπραήμ επιτίθενται εναντίον του χωριού Μανιάκοβα της Μάνης, το οποίο υπεραπίζονται 300 Έλληνες υπό τους Π. Κοσονάκο και Γιωργάκη Μαυρομιχάλη, που ενισχύθηκαν με 300 άνδρες του Ηλία Κατσάκου. Στην μάχη που έγινε οι Έλληνες νίκησαν τους Αιγυπτίους και τους κατεδίωξαν μέχρι το χωριό Πασαβά.

28.8.1826

Μάχη του Πολυαράβου. Οι Οπλαρχηγοί της Μάνης με 2.000 περίπου άνδρες και γυναίκες αντιμετωπίζουν τον κύριο όγκο των δυνάμεων του Ιμπραήμ, οι οποίες τρέπονται σε φυγή, έχοντας υποστεί μεγάλες απώλειες.

30.8.1826

Ο Ελληνικός Στόλος, υπό το Ναύαρχο Α. Μιαούλη, προξενεί σοβαρές ζημιές και απωθεί τον Τουρκοαιγυπτιακό από την Μυτιλήνη, στον κόλπο της Σμύρνης.

3.9.1826

Καταπλέει στο Ναύπλιο το πρώτο ατμοκίνητο ελληνικό πολεμικό πλοίο, «ΚΑΡΤΕΡΙΑ», με πλοίαρχο τον Άγγλο Φιλέλληνα Άστιγξ, ο οποίος είχε συνεισφέρει 5.000 λίρες για τη ναυπήγησή του.

1.10.1826

Φονεύεται από εχθρικό βόλι ο Φρούραρχος της Ακροπόλεως Γιάννης Γκούρας, ενώ επιτηρούσε τις εχθρικές γραμμές.

9.10.1826

Το ελληνικό πλοίο «Λεωνίδας», υπό τον Δημ. Λάμπρο, αποτρέπει με σφοδρά πυρά την απόβαση τουρκικών αγημάτων στο λιμένα Κιτριών Μεσσηνίας.

12.10.1826

Ο Νικόλαος Κριεζώτης κατορθώνει να εισέλθει με 450 πολεμιστές στην Ακρόπολη, την οποία πολιορκούσε ο Κιουταχής.

23.11.1826

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης επιτίθεται εναντίον των Τουρκαλβανών του Μουσταφάμπεη στην Αράχωβα και πετυχαίνει σπουδαία νίκη.

29.11.1826

Ο Φαβιέρος, επικεφαλής 400 Φιλελλήνων, μετά από σκληρή μάχη με τον Κιουταχή, καταφέρνει να εφοδιάσει με πυρίτιδα για έναν ολόκληρο μήνα τους υπερασπιστές της Ακροπόλεως.

7.12.1826

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης επικεφαλής του ιππικού του Χατζημιχάλη και άλλων, κατατροπώνει τους Τούρκους κοντά στο Τουρκοχώρι Λιβαδειάς.

1827

20.1.1827

Τούρκοι, υπό τον Αλμπάνη Μπέη, πολιορκούν στη διάρκεια στις Θείας Λειτουργίας την εκκλησία στις Λαμπινής Ρεθύμνου και σφάζουν όλους στις Χριστιανούς εκτός από τα παιδιά που τα άρπαξαν για να τα πουλήσουν σκλάβους.

24.1.1827

Σώμα από 2.000 Έλληνες ατάκτους και 400 άνδρες του τακτικού στρατού, με επικεφαλής τον Άγγλο φιλέλληνα Θωμά Γκόρντον, μεταφέρεται με πλοία από τη Σαλαμίνα στην Καστέλλα του Πειραιά, την οποία και οχυρώνει.

25.1.1827

Σώμα 500 ανδρών, υπό τον Ιωάννη Νοταρά, επιχειρεί με την υποστήριξη των πυροβόλων των πλοίων, μεταξύ των οποίων και το ατμοκίνητο «Καρτερία», να καταλάβει τη Μονή του Αγίου Σπυρίδωνα στην Καστέλλα του Πειραιά, όπου είχε οχυρωθεί η εκεί τουρκική φρουρά, αλλά αποτυγχάνει.

26.1.1827

Ο Κιουταχής κατορθώνει να ενισχύσει την τουρκική φρουρά του Αγίου Σπυρίδωνα, αφού πρώτα απομακρύνει με κανονιοβολισμούς από την ακτή το «Καρτερία»

27.1.1827

Ελληνικά επαναστατικά τμήματα, υπό στις Διονύσιο Βούρβαχη, Παναγιώτη Νοταρά και Ιωάννη Μαυροβουνιώτη, δέχονται επίθεση 2.000 πεζών και 600 ιππέων, υπό τον Κιουταχή, στο Καματερό Αττικής. Στη μάχη που επακολούθησε έπεσε ηρωικά ο Βούρβαχης μαζί με 300 μαχητές.

30.1.1827

Μετά από πέντε επιθέσεις εναντίον στις Καστέλλας στον Πειραιά, οι τουρκικές δυνάμεις, υπό τον Κιουταχή, εξαναγκάζονται σε υποχώρηση. Δύναμη υπό τον Μακρυγιάννη επιτίθεται κατά των Τούρκων που υποχωρούν, οι οποίοι εγκαταλείπουν περίπου 300 νεκρούς και πολλούς τραυματίες.

5.2.1827

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης επιτίθεται αιφνιδιαστικά εναντίον των δυνάμεων του Ομέρ Πασά, ο οποίος πολιορκούσε το Δίστομο, και προκαλεί σοβαρές απώλειες στις δυνάμεις του, αναγκάζοντάς τον να συμπτυχθεί εσπευσμένα.

6.2.1827

Ο Ομέρ Πασάς, μετά από σοβαρές απώλειες, αναγκάζεται να λύσει την πολιορκία του Διστόμου. Έτσι, ολόκληρη η Στερεά Ελλάδα περιέρχεται στον έλεγχο των Ελλήνων.

3.3.1827

Ο Γ. Καραϊσκάκης αποκρούει επίθεση 6.000 Τούρκων στο Κερατσίνι. Η μάχη αυτή υπήρξε μια από τις λαμπρότερες νίκες του.

21.3.1827

Διεξάγεται σφοδρή μάχη ιππικού, μεταξύ δυνάμεων του Γεωργίου Καραϊσκάκη και του Κιουταχή στο Δαφνί Αττικής, χωρίς σημαντικά αποτελέσματα για τους αντιπάλους.

13.4.1827

Οι Έλληνες, υπό τον Γ. Καραϊσκάκη, επιτίθενται κατά των Τούρκων της Μονής Αγ. Σπυρίδωνος στον Πειραιά και καταλαμβάνουν 9 εχθρικά οχυρώματα. Ο Καραϊσκάκης μεταφέρει το Αρχηγείο του στον Πειραιά, για να αποκλείσει τον Μεχμέτ Ρεσίτ ή Κιουταχή Πασά.

23.4.1827

Πεθαίνει στο Ν. Φάληρο ο θρυλικός αρχιστράτηγος Γεώργιος Καραϊσκάκης, ύστερα από θανάσιμο τραυματισμό.

5.5.1827

Έληξαν στην Τροιζήνα οι εργασίες της Γ’ Εθνικής Συνέλευσης, με την οποία έγινε η εκλογή του Ιωάννη Καποδίστρια ως πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας και ψηφίστηκε το «Πολιτικό Σύνταγμα της Χώρας».

24.5.1827

Παραδίδεται, με συνθήκη, στον Κιουταχή η Ακρόπολη των Αθηνών, μετά από μακρόχρονη πολιορκία.

5.6.1827

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης διατάσσει επιστράτευση στις περιοχές Μυστρά, Μεσσηνίας, Αρκαδίας, Λεονταρίου, καθώς και στις επαρχίες Καρύταινας και Φαναρίου, με σκοπό την παρεμπόδιση της επικοινωνίας του Ιμπραήμ μεταξύ Τριπολιτσάς και Μεσσηνιακών Φρουρίων.

24.6.1827

Δύναμη 6.000 Τουρκοαιγυπτίων, υπό τον Ιμπραήμ πασά, επιτίθεται εναντίον της Μονής Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων. Οι υπερασπιστές της Μονής αναγκάζουν τον εχθρό να αποσυρθεί στην Τριπολιτσά.

6.7.1827

Υπογραφή της Συνθήκης του Λονδίνου, με την οποία επιβάλλεται στην Τουρκία η αποδοχή της αυτονομίας της Ελλάδας, η προστασία των Ελλήνων και η διμερής κατάπαυση των εχθροπραξιών. Η μη συμμόρφωση της Τουρκίας έχει, μεταξύ άλλων, ως αποτέλεσμα τη ναυμαχία του Ναβαρίνου.

20.7.1827

Ο ναύαρχος Κόχραν και ο πλοίαρχος Τόμας, κυβερνήτες των ελληνικών πλοίων «Ελλάς» και «Σωτήρας» καταναυμαχούν κοντά στη Γλαρέντζα της Ζακύνθου 4 αιγυπτιακά πλοία. Στη ναυμαχία συλλαμβάνονται 2 αιγυπτιακά πλοία, τα οποία μεταφέρονται στον Πόρο και μετονομάζονται σε «Ύδρα» και «Αθηναΐδα».

17.8.1827

Φτάνει από το Ναύπλιο και εγκαθίσταται στην Αίγινα η Ελληνική Κυβέρνηση, με υπόδειξη των Μαυροκορδάτου και Ζαΐμη, καθώς και των Ναυάρχων Κόδριγκτον και Δεριγνύ.

22.9.1827

Μετά από άρνηση των Μανιατών και Μεσσηνίων να υποταχθούν στον Ιμπραήμ, οι Αιγύπτιοι ερημώνουν τη Μεσσηνία και αρχίζουν συστηματική γενοκτονία του πληθυσμού της Πελοποννήσου, και τη μεταφορά εποίκων (φελάχων).

7.10.1827

Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Οι Συμμαχικές Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία), υπό τους Ναυάρχους Κόδρικτον, Δεριγνύ και Χέυδεν, καταναυμαχούν τον Τουρκοαιγυπτιακό Στόλο. Η απρόσμενη – μη προσχεδιασμένη αυτή ναυμαχία βοήθησε αποτελεσματικά στην αίσια έκβαση της Επαναστάσεως.

17.10.1827

Ο Φαβιέρος, επικεφαλής ισχυρής δυνάμεως τακτικών και ατάκτων, καθώς και πολλών Χιωτών, αποβιβάζεται στη Χίο και την απελευθερώνει, αναγκάζοντας τους Τούρκους να κλειστούν στο κάστρο.

28.10.1827

Δύναμη 1.000 Κρητών και 100 ακόμα αγωνιστών από την υπόλοιπη Ελλάδα, αποβιβάζεται στην Γραμβούσα της Κρήτης και αναζωπυρώνει την Επανάσταση στο νησί.

15.12.1827

Το ατμοκίνητο «Καρτερία» με κυβερνήτη τον πλοίαρχο Άστιγξ, αποβιβάζει στη νησίδα Βασιλάδι του Μεσολογγίου Έλληνες μαχητές, οι οποίοι την καταλαμβάνουν εξουδετερώνοντας την τουρκική φρουρά.

1828

6.1.1828

Μετά από απόφαση στις Εθνικής Συνέλευσης στις Τροιζήνας, φθάνει στο Ναύπλιο, με το αγγλικό πολεμικό πλοίο ΓΟΥΟΡ-ΣΠΑΪΤ, ο Ιωάννης Καποδίστριας, ως πρώτος Κυβερνήτης στις Ελλάδας.

19.1.1928

Πεθαίνει στη Βιέννη, δύο μήνες μετά από την αποφυλάκισή του, ο Γενικός Αρχηγός στις Φιλικής Εταιρείας Αλέξανδρος Υψηλάντης

9.2.1828

Ο Ιμπραήμ Πασάς φθάνει στην Τρίπολη επικεφαλής δυνάμεως 12.000 ανδρών, εκ των οποίων 3.000 ιππείς, και διατάσσει την κατεδάφιση των τειχών και την ολοκληρωτική καταστροφή στις πόλης.

17.2.1828

Ο Μιαούλης (Ανδρέας Βώκος) με το δίκροτο «ΕΛΛΑΣ», την κανονιοφόρο «ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣ» και μια ένοπλη τράτα αποπλέει από τον Πόρο για να καταλάβει ορμητήριο πειρατών στις Βόρειες Σποράδες.

28.2.1828

Τουρκικά πλοιάρια αποβιβάζουν περίπου 3.000 άνδρες στη Χίο. Μετά από ισχυρή αντεπίθεση των Ελλήνων, οι περισσότεροι από τους Τούρκους πνίγηκαν στη θάλασσα.

14.4.1828

Ο Αυτοκράτορας της Ρωσίας Νικόλαος ο Α’ κηρύσσει τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας, προκειμένου να εφαρμοσθεί η συνθήκη του Λονδίνου (6 – 7 – 1827), με την οποία επιβαλλόταν στην Τουρκία και την Ελλάδα η κατάπαυση των εχθροπραξιών και αναγνωριζόταν η αυτονομία της τελευταίας.

8.5.1828

Μικρό ελληνικό τμήμα ιππικού και πεζικού προσβάλλει αιφνιδιαστικά τουρκική δύναμη από το Ρέθυμνο που βρισκόταν εκεί, ως ενίσχυση του διοικητή των Χανίων Μουσταφά πασά.

18.5.1828

Ο Διοικητής Χανίων Μουσταφά Πασάς προσβάλλει το Φραγκοκάστελλο Χανίων, το οποίο υπεράσπιζαν οι Ηπειρώτες οπλαρχηγοί Χατζημιχάλης Νταλιάνης και Κυριακούλης Αργυροκαστρίτης. Κατά τη μάχη φονεύθηκαν και οι δύο οπλαρχηγοί.

20.5.1828

Ο φιλέλληνας πλοίαρχος Φραγκίσκος Άμπνεϋ Άστιγξ, ο οποίος συνεισέφερε πολλά για την απελευθέρωση των Ελλήνων, πεθαίνει, συνεπεία τραύματος, στο λοιμοκαθαρτήριο της Ζακύνθου.

29.5.1828

Κρήτες επαναστάτες νικούν το Μουσταφά Πασά στο χωριό Ακαστερέ Χανίων.

1.7.1828

Λειτουργεί για πρώτη φορά στο Ναύπλιο η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων με την επωνυμία «Λόχος Ευελπίδων».

7.7.1828

Υπογράφεται πρωτόκολλο μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας για την αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, με σκοπό την εκδίωξη των Αιγυπτίων του Ιμπραήμ.

9.8.1828

Υπογράφεται μεταξύ του Άγγλου Ναυάρχου Κόδριγκτον και του Μωχάμετ Άλη της Αιγύπτου συνθήκη, με την οποία υποχρεώνεται ο Ιμπραήμ να εγκαταλείψει την Πελοπόννησο.

17.8.1828

Ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας ιδρύει το πρώτο τάγμα Πυροβολικού που αποτελείται από Επιτελείο και 6 Πυροβολαρχίες. Διοικητής του ορίζεται ο Συνταγματάρχης Νικόλαος Πιέρρος.

29.8.1828

Γαλλικό εκστρατευτικό σώμα 16.000 ανδρών αποβιβάζεται, με εντολή των Μ. Δυνάμεων, στα παράλια της Μεσσηνίας, για ν’ αναγκάσει τον Ιμπραήμ ν’ αποχωρήσει από την Πελοπόννησο.

16.9.1828

Τουρκική επίθεση κατά των ανδρών των Ευαγγέλου Μακρυγιάννη και Ιωάννη Φαρμάκη κοντά στο χωριό Μυρμηγκάρι Ναυπάκτου. Η μάχη έληξε με νίκη των Ελλήνων, οι οποίοι έτρεψαν σε άτακτη φυγή τους Τούρκους,

16.9.1828

Τουρκική δύναμη 600 ανδρών από την Άμφισσα επιτίθεται κοντά στο Καστέλλι εναντίον των τμημάτων των Καπετάν Μαστραπού και Εκατοντάρχου, οι οποίοι αφού ενισχύθηκαν με 300 άνδρες του Πανομάρα, συνέτριψαντους Τούρκους.

21.9.1828

4 ελληνικά πολεμικά πλοία, κατορθώνουν παρά τα σφοδρά πυρά από τις ακτές της Πρέβεζας και του Ακτίου, να εισέλθουν στον Αμβρακικό Κόλπο, να βυθίσουν μια τουρκική κανονιοφόρο και να συλλάβουν 43 μικρά τουρκικά πλοιάρια.

2.10.1828

Το Γαλλικό Εκστρατευτικό Σώμα επιτηρεί την αποχώρηση των τελευταίων τουρκοαιγυπτιακών στρατευμάτων του Ιμπραήμ από την Πελοπόννησο.

22.10.1828

Ελληνικές δυνάμεις υπό τον Μακρυγιάννη (Κραβαρίτη) Ε. Ιωάννου, Φαρμάκη Κορκολιό, τους Καλατζογιανναίους τον Κίτσο Τζαβέλλα και τον Φωτομάρα, χτυπούν Τούρκους της Ναυπακτίας που βρίσκονταν καθ’ οδόν προς τη Ναύπακτο και τους προκαλούν πολλές απώλειες.

4.11.1828

Υπογράφεται στο Λονδίνο πρωτόκολλο μεταξύ των 3 Μεγάλων Δυνάμεων με το οποίο αποφασίζεται η αποχώρηση του γαλλικού στρατού από την Πελοπόννησο και τίθενται υπό την προστασία των Δυνάμεων η Πελοπόννησος, τα παρακείμενα νησιά και οι Κυκλάδες.

5.11.1828

Απελευθερώνεται η Λιβαδειά από τις ελληνικές δυνάμεις του Δημητρίου Υψηλάντη, μετά από συνθηκολόγηση.

23.11.1828

3.000 Έλληνες υπό τον Κίτσο Τζαβέλλα νικούν 4.500 περίπου Τούρκους κοντά στο Καρπενήσι.

15.12.1828

Ο Άγγλος Φιλέλληνας Στρατηγός Ριχάρδος Τσωρτς, μετά από σημαντικές επιτυχίες στη Δυτική Στερεά, καταλαμβάνει τη Βόνιτσα με τη σύμπραξη μικρού ελληνικού στολίσκου και κλείνει τους Τούρκους στο φρούριο της πόλης.

1829

16.1.1829

Ο Ελληνικός Στολίσκος του Αμβρακικού, υπό τον Ανδρέα Τενεκέ, κυριεύει δύο τουρκικές κανονιοφόρους στο λιμάνι της Πρέβεζας και αιχμαλωτίζει 24 Τούρκους μαζί με τον διοικητή τους Χασάν Πασά, που εγκατέλειψαν στο πεδίο μάχης νεκρούς και πολλούς τραυματίες.

29.1.1829

Σώμα 3.500 Τούρκων, υπό τον Μαχμούτ Πασά, επιτίθεται εναντίον της ΣΤ’ Χιλιαρχίας, υπό τον Μαυροβουνιώτη, στο Μαρτίνο Λοκρίδας. Τρεις σφοδρές επιθέσεις των Τούρκων αποκρούσθηκαν με επιτυχία.

5.3.1829

Οι Τούρκοι της Βόνιτσας, μετά από πολύμηνο και στενό αποκλεισμό του φρουρίου της πόλης από ελληνικές δυνάμεις υπό τον Άγγλο φιλέλληνα Ριχάρδο Τζωρτζ, παραδίδονται και καταφεύγουν στην Πρέβεζα.

10.3.1829

Υπογράφεται νέο πρωτόκολλο στο Λονδίνο όπου οι «τρεις προστάτιδες Δυνάμεις συμφωνούν στα εξής: Καθορίζεται ως βόρειο σύνορο του ελληνικού κράτους η γραμμή Αμβρακικού – Παγασητικού. Παραχωρούνται στην Ελλάδα η Εύβοια, οι Κυκλάδες και όσα νησιά βρίσκονται κοντά στις ακτές της Πελοποννήσου. Το ελληνικό κράτος αναγνωρίζεται ως αυτόνομο υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου. Καθορίζεται ως ετήσιος φόρος υποτελείας στον Σουλτάνο το ποσόν των 1,5 εκατομμυρίων γροσσιών.

13.3.1829

Ο Οθωμανός Διοικητής του Φρουρίου Αντιρρίου, Αβδή Αγάς ή Άβταγας, παραδίδει το φρούριο στους Κίτσο Τζαβέλα, Χατζηχρήστο και Μιαούλη, οι οποίοι από την προηγουμένη το πολιορκούσαν από την ξηρά και τη θάλασσα, απελευθερώνοντας έτσι τη Ναύπακτο από τον Ιμπραήμ.

18.4.1829

Μετά από στενή πολιορκία από ξηρά και θάλασσα, παραδίδεται από την τουρκική φρουρά στις ελληνικές δυνάμεις η Ναύπακτος και υψώνεται στο φρούριό της, (Ιτς – Καλέ), η ελληνική σημαία.

3.5.1829

Δύναμη 4.000 Ελλήνων υπό τον Αυγουστίνο Καποδίστρια πολιορκούν το Μεσολόγγι και το Αιτωλικό και αναγκάζουν σε παράδοση τους εκεί Τούρκους.

21.5.1829

Ο Δημήτριος Υψηλάντης, επικεφαλής σώματος 3.000 ανδρών, επιτίθεται και απελευθερώνει τη Θήβα.

2.6.1829

Τμήματα, υπό τους Κριεζώτη, Δυοβουνιώτη, Ράγκο και Λάζο επικρατούν 2.500 Τουρκαλβανών, υπό τον Ομέρ πασά της Εύβοιας, στη θέση Ανηφορίτη Θηβών, και τους αναγκάζουν σε άτακτη υποχώρηση.

10.6.1829

Το ιππικό του Οπλαρχηγού Χατζηχρήστου επιτίθεται αιφνιδιαστικά, μπροστά στην είσοδο της Θήβας, εναντίον 300 Τούρκων ιππέων. Η μάχη έληξε με ήττα των Τούρκων, οι οποίοι έχασαν 130 άνδρες.

6.7.1829

Ο Βάσος Μαυροβουνιώτης αποκρούει με επιτυχία στον Άγιο Ιωάννη της Χασιάς ενέργεια τουρκικής δύναμης 2.000 ανδρών που προερχόταν από την Αθήνα και επεδίωκε να καταλάβει την οχυρή θέση του. Στη σύγκρουση που έγινε οι Τούρκοι έχασαν πάνω από 250 άνδρες και εγκατέλειψαν στο πεδίο της μάχης πολλούς τραυματίες.

2.9.1829

Υπογράφεται η Συνθήκη της Αδριανουπόλεως μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, με την οποία υποχρεώνεται η Οθωμανική αυτοκρατορία να δεχθεί την εφορμογή των πρωτοκόλλων του Ιουλίου 1827 και του Μαρτίου 1829.

12.9.1829

Μάχη και συντριπτική ήττα των Τούρκων στο στενό Πέτρας (μεταξύ Θηβών και Λιβαδειάς). Αυτή ήταν και η τελευταία μάχη κατά την Επανάσταση του 1821.

13.9.1829

Υπογραφή συνθήκης μεταξύ Δ. Υψηλάντη και των Τούρκων, μετά τη μάχη του στενού Πέτρας Βοιωτίας. Με τη συνθήκη ολόκληρη η Στερεά Ελλάδα, εκτός των Αθηνών και της Εύβοιας, καθίσταται ελεύθερη.

1830

22.1.1830 (π.η.)

3.2.1830 (ν.η.)

Υπογράφεται το Πρωτόκολλο του Λονδίνου από τις Μεγάλες Δυνάμεις, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάς στο άρθρο 1, αναγνωρίζεται ανεξάρτητο βασίλειο. Ο θρόνος του νέου βασιλείου ανατίθεται σε κληρονομικό βασιλέα, που δεν θα ανήκει σε καμία δυναστεία των Μεγάλων Δυνάμεων. Τα βόρεια σύνορα του κράτους ορίζονται στη γραμμή Σπερχειού – Αχελώου.

1831

27.9.1831

Δολοφονείται στο Ναύπλιο ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας. Το γεγονός αυτό υπήρξε τραγικό, συγκλόνισε τον ελληνικό λαό και καθυστέρησε για μεγάλο χρονικό διάστημα την προσπάθεια για την οργάνωση του νεοσυσταθέντος κράτους.

1832

18.8.1832 (π.η.)

30.8.1832 (ν. η.)

Υπογράφεται στο Λονδίνο πρωτόκολλο με το οποίο ρυθμίζονται ευνοϊκότερα για τα ελληνικά συμφέροντα τα βόρεια σύνορα του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους στη γραμμή Αμβρακικού – Παγασητικού και εκλέγεται από τις Δυνάμεις ως Βασιλιάς του νέου Βασιλείου ο πρίγκηπας Όθων της Βαυαρίας, μετά την άρνηση του πρίγκηπα Λεοπόλδου (μετέπειτα βασιλέα του Βελγίου). Ο Λεοπόλδος είχε αρνηθεί τον ελληνικό θρόνο θεωρώντας υποτιμητικό τον περιορισμό των συνόρων του κράτους στη γραμμή Σπερχειού – Αχελώου.