Ο Επαμεινώνδας νικά στη Μαντινεία τους Σπαρτιάτες και τους Αθηναίους, χρησιμοποιώντας τη λοξή φάλαγγα. Τραυματίζεται όμως θανάσιμα και πεθαίνει.

Οι Έλληνες κερδίζουν μεγάλη νίκη σε. μάχη με το Λατίφ Πασά, που επικεφαλής 5.000 ενόπλων είχε βγει από τα Χανιά για να πνίξει την Επανάσταση στο Θέρισο.

Μάχη του Πέτα. Δύναμη από 7.000-8.000 Τούρκους επιτίθεται κατά του Ελληνικού Τακτικού Στρατού και ατάκτων τμημάτων που είχαν στρατοπεδεύσει στο χωριό Πέτα της ʼρτας, μετά τη διάλυση του στρατοπέδου της Πλάκας. Οι Έλληνες, περίπου 600 συνολικά, υπό τη γενική αρχηγία του Στρατηγού Κάρολου Νόρμαν, αποτελούνταν από το Τακτικό Σώμα και φιλέλληνες (διλοχία) υπό τον Ανδρέα Διάνα. Επίσης από 1.500 άτακτους υπό τους Βαρνακιώτη, Μάρκο Μπότσαρη, Γώγο Μπακόλα, Ανδρέα Ίσκο, Αγγελή Γάτσο και Δήμο Τσέλιο. Οι Τούρκοι παρά τον ηρωισμό των Ελλήνων και φιλελλήνων κέρδισαν τη μάχη και πέτυχαν το σκοπό τους να συντρίψουν το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα. Από τους 93 φιλέλληνες φονεύθηκαν οι 68, από τους Επτανήσιους φονεύθηκαν οι μισοί και από το Τακτικό Ελληνικό Σώμα φονεύθηκαν ο Διοικητής του Πέτρο Ταρέλλα και το ένα τρίτο της δυνάμεως του. Μεγάλος ήταν επίσης ο αριθμός των αιχμαλώτων. Από τους Τούρκους φονεύθηκαν περίπου 1.000.

Μάχη της Σπλάντζας. Δύναμη 3.000-4.000 Τούρκων, υπό τον Κεχαγιάμπεη του Χουρσίτ Πασά, επιτίθεται στη Σπλάντζα, χωριό στις Ηπειρωτικές ακτές κοντά στις εκβολές του Αχέροντα ποταμού, κατά ελληνικής δυνάμεως 500-600 Μανιατών, Μεσολογγιτών και Σουλιωτών, υπό τους Κυριακούλη Μαυρομιχάλη και Ιωάννη Ραζηκότσικα, που είχαν αποβιβαστεί εκεί για να βοηθήσουν τους Σουλιώτες. Στη σκληρή μάχη σκοτώθηκε ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης και τραυματίστηκε θανάσιμα ο Κεχαγιάμπεης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αποχώρηση και των δύο αντίπαλων δυνάμεων με 50 Τούρκους νεκρούς και 3 Έλληνες επίσης νεκρούς.

Ο Ελληνικός Στρατός (Χ Μεραρχία) καταλαμβάνει την Κιουτάχεια.

Δύναμη 5.000 Ελλήνων ανταρτών του ΕΔΕΣ, συμμετέχοντας στο σχέδιο παραπλανήσεως των δυνάμεων του ʼξονα ως προς την περιοχή αποβάσεως των Συμμάχων (Συμμαχική Επιχείρηση «Τα ζώα»), αρχίζουν εκτεταμένες επιχειρήσεις εναντίον των δυνάμεων κατοχής, που κράτησαν κατά διαστήματα ως το τέλος Ιουλίου 1943. Η σφοδρότητα των επιθέσεων των Ελλήνων ανταρτών συντέλεσε στην πλήρη επιτυχία του παραπάνω σχεδίου, με αποτέλεσμα την καθήλωση των δυνάμεων του ʼξονα στην Ελλάδα (10 γερμανικές και 10 ιταλικές Μεραρχίες) και επιπλέον στην προώθηση προς τον Ελληνικό χώρο δύο ακόμη γερμανικών τεθωρακισμένων Με¬ραρχιών.